หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 34

สาริศาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาเยือกเย็น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “คุณจะคิดยังไงก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะ”

พอพูดจง เธอเองก็ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ถึงได้ดิ้นจนหลุดจากมือของธีภพ ก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ในตอนที่หันหลังกลับ สาริศาก็คิดได้สักที

รักครั้งแรกของเธอ ผู้ชายคนเดียวในชีวิตที่เธอเคยรักจนสุดใจ ได้หายไปแล้วอย่างสมบูรณ์

ตั้งแต่เมื่อสองปีที่แล้ว มันก็หายไปแล้ว!

ในสองวันนี้ สาริศาคอยบังคับตัวเองให้ตัวเองทุ่มเทอยู่กับการทำงาน ทำตัวให้ยุ่งจนเธอไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น จะได้ไม่มีอารมณ์ที่จะคิดเรื่องของธนพัตกับธีภพสองลุงหลานชายที่ทำให้เธอลำบากใจ

ธนพัตไม่กลับบ้านมาอีก ข้อความหรือการโทรเข้ามาก็ไม่มี ทุกครั้งที่สาริศากลับมาถึงห้องนอนที่ว่างเปล่า ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในใจของเธอถึงรู้สึกเหงาขึ้นมาเล็กน้อย

ความคุ้นเคยเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากจริงๆ ด้วย ยังไม่ถึงเดือน เธอก็คุ้นเคยกับการมีธนพัตอยู่ในชีวิตประจําวันไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

เช้าวันนี้ พอสาริศาเดินเข้ามาในห้องทำงาน เธอก็เห็นเพื่อนร่วมงานผู้หญิงหลายคนกำลังนั่งล้อมอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

“วันนี้ทุกคนมากันเช้าจัง” เธอเดินเข้าไป พร้อมกับพูดทักทายอย่างเป็นกันเอง ในเวลานี้ถ้าเป็นช่วงปกติ ทุกคนกำลังนั่งกินข้าวเช้าอยู่ในห้องอาหาร

“แน่นอนว่าต้องมาเช้าสิ!” เมย์สองมือจับหน้า ทำสีหน้าหลงใหล “มีหนุ่มหล่อให้ดู จะไม่มาช้าได้ยังไง!”

“หนุ่มหล่อ?”

“ก็คุณธนพัตไง! ประธานTNP Group! แค่คนที่เราเคยขอสัมภาษณ์คนนั้น วันนี้เขาเข้าร่วมพิธีมอบรางวัล ‘Outstanding Young Awards’ ในประเทศ M ตอนนี้กำลังถ่ายทอดสดอยู่!”

สาริศาตกตะลึง

คุยกันมาตั้งนาน ที่แท้พวกสาวๆ เหล่านี้มารวมตัวกันตั้งแต่เช้า เพราะจะมาดูสามีที่หายตัวไปของเธออยู่นั่นเอง?

สาริศาอดที่จะรู้สึกอยากรู้ไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงเอนตัวไปมองด้วย “งานประกาศรางวัลอะไรนะ?”

“Outstanding Young Awards เฮ้อ มีชื่อที่เข้าใจง่ายกว่าในเวทีนี้ คือหนุ่มโสดผู้หล่อเหลาและร่ำรวย! เฮ้อ แต่น่าเสียดาย ที่ประธานธนพัตของเราแต่งงานไปแล้วนี่สิ” เมย์พูดอย่างเสียใจ

สาริศามองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ จึงเห็นว่าบนเวทีที่ตกแต่งหรูหรา ภายใต้เสียงปรบมือของแขกผู้ร่วมงาน ธนพัตค่อยๆเลื่อนรถเข็นของเขาขึ้นไปบนเวที

ชุดสูทที่รัดรูปแสดงให้เห็นถึงรูปร่างที่สูงยาวของเขา แม้จะนั่งอยู่บนรถเข็น แต่ท่าทางของเขาก็ยังมีออร่าที่น่าเกรงขามจนไม่สามารถมองข้ามไปได้

“ยินดีด้วยนะคะ คุณธนพัต” พิธีกรสาวผมบลอนด์และตาสีฟ้า ยื่นถ้วยรางวัลให้ด้วยท่าทางตื่นเต้น

“ขอบคุณครับ” ธนพัตรับถ้วยรางวัลมา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ซึ่งพูดด้วยสำเนียงอเมริกันที่ไม่มีผิดเพี้ยน “ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้รับรางวัลนี้ครับ”

พอธนพัตยกถ้วยรางวัลขึ้นมา พิธีกรก็จ้องไปที่นิ้วมือของเขา และทันใดนั้นเองเธอก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตกตะลึงอย่างเกินจริง “พระเจ้า คุณธนพัตคะ นี่เป็นแหวนแต่งงานใช่ไหมคะ”

กล้องถ่ายทอดสดรีบขยายให้เห็นนิ้วมือของธนพัตในระยะใกล้ทันที และแหวนเพชรเม็ดเล็กที่สาริศาซื้อให้ ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอในลักษณะที่ขยายใหญ่ขึ้น

หัวใจของสาริศากระตุก ก่อนจะรีบซ่อนนิ้วมือที่สวมแหวนแบบเดียวกันของเธอไว้ด้านหลังอย่างเงียบๆ