โทรศัพท์ของเลอศิลป์ดังขึ้นเมื่อเขามาถึงทางเข้าโรงพยาบาล
มันเป็นโทรศัพท์จากที่บ้าน
“เมื่อไรจะกลับมาคะ? พ่อ”
เสียงอันเยือกเย็นของไอรดาดังขึ้นจากอีกด้านทันทีที่เขารับสาย
“พ่อกำลังกลับ” เลอศิลป์ตอบเบาๆ “ไปนอนก่อนเถอะ พ่อกำลังจะกลับบ้านแล้ว ไว้เจอกัน”
ไอรดารับคำและวางสายอย่างรวดเร็วหลังจากนั้น
เป็นเวลาดึกแล้วเมื่อเลอศิลป์กลับมาที่บ้านของเขา
เขาเดินไปที่ห้องนอนของไอรดาทันทีที่เขากลับถึงบ้านตามที่สัญญาไว้กับเธอ
แล้วเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าเด็กน้อยยังคงตื่นอยู่ เธอเฝ้าดูเขาเข้ามาอย่างขุ่นเคืองโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เลอศิลป์ขมวดคิ้ว “คราวนี้หนูโกรธเรื่องอะไร?”
“พ่อกลับมาช้ามาก!” ไอรดาบ่น
ฉันจะดีใจมากถ้าพ่อใช้เวลาทั้งคืนกับคุณรษิกา แต่เขาอยู่กับคุณอัญชสา ฉันไม่ชอบเธอ! พออนับรวมเวลาเดินทางแล้ว พ่อน่าจะใช้เวลาเดินทางกลับไม่เกินหนึ่งชั่วโมงสิ
เลอศิลป์ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำบ่นของลูกสาว
ลูกไม่เคยบ่นเวลาฉันออกไปดูแลรษิกาทั้งคืน
เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงทั้งสองได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันมาก
“พ่อบังเอิญไปเจอคุณสุเมธกับคุณจันทรา” เขาอธิบายอย่างอดทนให้ลูกสาวฟังพร้อมระงับความขุ่นเคืองของเขา
แก้มของไอรดายังคงพองออกมาด้วยความไม่พอใจ
เลอศิลป์รู้ว่าลูกจะยืนกรานพูดกับเขาเรื่องรษิกาดังนั้นเขาจึงไม่อธิบายเพิ่มเติม
ไอรดายังคงคิดว่าจะพูดคุยกับพ่อของเธออย่างไรดี แต่เขาก็ไม่เคยตอบกลับมา
อย่างไรก็ตาม เธอจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หลังจากใช้เวลาทั้งคืนครุ่นคิดถึงเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...