หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1022

เช้าวันรุ่งขึ้น อาการบาดเจ็บของอัญชสากลายเป็นที่พูดถึงกันไปทั่ว

ศศิตาติดต่ออัญชสาเพราะเป็นห่วงเธอ

“อัญชสา ฉันได้ยินมาว่าเธอได้รับบาดเจ็บ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”

อัญชสานั่งอยู่ตรงขอบเตียงและจ้องมองข้อเท้าที่บาดเจ็บของเธอ สีหน้าของเธอดูเย็นชา แต่เธอก็ตอบด้วยน้ำเสียงน่ารักว่า “เผอิญฉันล้มค่ะ แต่ฉันไม่เป็นไร คุณไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ คุณศศิตา”

ศศิตาขมวดคิ้ว “ล้มได้ยังไง? เมื่อวานเธอไม่ได้ไปเยี่ยมเลอศิลป์เหรอ? เขารู้ไหมว่าเธอบาดเจ็บ?”

อัญชสามีน้ำเสียงเหมือนขัดแย้งในใจขณะที่เธอตอบว่า “คุณศศิตา คุณไม่ควรเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอกค่ะ”

“เขารู้เรื่องนั้นแล้วใช่ไหม?” ศศิตาเดาได้ทันที

ทุกครั้งที่เลอศิลป์พูดถึงความสัมพันธ์ของเขากับอัญชสา เขาจะบอกฉันว่าอย่ายุ่งเรื่องนี้ ตอนนี้แม้แต่อัญชสาก็พูดแบบเดียวกัน!

เมื่อคิดเช่นนั้น ศศิตาก็โกรธจนแน่นหน้าอก “บอกฉันมาว่าบาดเจ็บได้ยังไง”

ดวงตาของอัญชสาฉายแววพอใจในตัวเองขณะที่ศศิตาใกล้จะรู้ความจริงแล้ว

เธอแสร้งทำเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่งราวกับกำลังอึดอัดใจกับสิ่งที่จะพูด “เมื่อวานฉันตกบันไดตอนกำลังจะออกจากบ้านของเลอศิลป์ค่ะ ก็เลยบาดเจ็บที่กระดูกข้อเท้า”

จากนั้น ราวกับว่าเธอกังวลว่าศศิตาอาจจะต้องให้เลอศิลป์รับผิดชอบต่ออาการบาดเจ็บของเธอ จึงกล่าวเสริมอย่างรวดเร็วว่า “โชคดีที่เลอศิลป์ให้หมอไกรสรรักษาอาการบาดเจ็บของฉันได้ทันเวลา”

จันทราบังเอิญเข้าไปในห้องของเธอในขณะนั้น ดังนั้นอัญชสาจึงส่งสัญญาณให้แม่อย่างรวดเร็ว

จันทราเข้าใจคำใบ้และพูดทันทีว่า “ฉันกับสุเมธตกใจมากตอนที่ได้รับโทรศัพท์จากเลอศิลป์เมื่อคืนนี้”