แน่นอนว่าอชิและเบนนี่รู้ดีว่าไอรดาจะไม่ตื่นเต้นที่จะได้เข้าเรียนในโรงเรียนใหม่
อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่ทำให้เรื่องบานปลายกว่านี้เมื่อเห็นดวงตาที่แดงก่ำของ รษิกา
“พวกเราเข้าใจแล้วครับแม่”
รษิกาฝืนยิ้มให้ลูกๆ ของเธอ “กินข้าวเสร็จแล้วไปพักผ่อนนะ”
เด็กๆ พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
หลังจากนั้น ทั้งสามคนก็ทานอาหารเย็นอย่างเหม่อลอย
พวกเขากลับมาที่ห้องหลังจากทานอาหารไปสองสามคำ
รษิกานอนอยู่บนเตียง มองดูหอยสังข์ที่ไอรดามอบให้เธอด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนปั่นป่วน
เธอเพิ่งฟังอชิและเบนนี่เล่าถึงช่วงเวลาสนุกสนานที่ได้ออกไปเที่ยวกับไอรดาเมื่อวันก่อน
โดยไม่ได้คาดคิดว่าเลอศิลป์จะย้ายไอรดาไปโรงเรียนอื่นในวันเดียวกัน
เธอรู้ดีว่าไอรดาจะร้องไห้หนักขนาดไหนเมื่อรู้เรื่องนั้น
อย่างไรก็ตาม เธอไม่อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมที่จะปลอบโยนเด็กหญิงตัวเล็กๆ อีกต่อไป
รษิกาไม่กล้าแม้แต่จะถามว่าไอรดาเป็นยังไงบ้าง
เมื่อคิดถึงใบหน้าที่นองน้ำตาของไอรดา รษิกาก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกของเธอ
ขณะเดียวกัน ในห้องนอนของอชิและเบนนี่ เด็กชายทั้งสองก็อยู่บนเตียงเดียวกัน
“อย่าร้องไห้นะ อย่าทำให้เตียงของฉันเปื้อนน้ำมูกของนาย”
อชิมองน้องชายคนเล็กของเขาที่สูดน้ำมูกอย่างต่อเนื่องด้วยสีหน้าตึงเครียด
ตาของเบนนี่เต็มไปด้วยน้ำตา อชิจ้องมองเขา เขาพยายามหยุดร้องไห้
“ไอวี่คงร้องไห้แน่ๆ” เบนนี่พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
อชิขมวดคิ้วและพยักหน้า “เราจึงต้องรีบไปปลอบเธอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...