หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1066

หลังมื้อเช้า รษิกากลัวว่าเด็กๆ จะพูดอะไรไม่เหมาะสมออกมา จึงขอให้พวกเขาออกไปเล่นกันข้างนอก

เจตนินยังคงรออยู่ในห้องนั่งเล่น เธอเก็บกวาดห้องทานอาหารเสร็จแล้วก็มานั่งข้างเขา

“แม่ของลูกสาวบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์ยังคงเป็นเรื่องลึกลับอยู่นะครับ” เจตนินพูดออกมา

รษิกาอึ้งไป เธอไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ เขาก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา

เขามองดูสีหน้าเธอ และพูดต่อว่า “ถ้าไม่ใช่ความจริงที่ว่าคุณมีลูกแล้วสองคน ผมคงคิดว่าคุณเป็นแม่ของลูกเขา”

“เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ อย่าพูดอะไรไร้สาะอย่างนั้นเลย คุณเจตนิน” รษิการีบปฏิเสธ

“คุณสองคนหน้าเหมือนกัน หรือผมอาจจะคิดมากไปเอง ยังไงๆ คนหน้าตาดีก็มักจะคล้ายๆ กันไปหมด” เจตนินยิ้ม คำพูดเขาดูกำกวมและบอกอะไรเป็นนัยๆ

รษิกาขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอตั้งสติแและเปลี่ยนเรื่องไป “ว่าแต่ การให้คำปรึกษาทางการแพทย์เมื่อวานนี้เป็นไงบ้างคะ?”

เจตนินสัมผัสได้ว่าเธอกังวล เขามองเธออย่างเปี่ยมความหมายอยู่พักหนึ่ง ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเท่าไร

โชคเข้าข้างเธอ เพราะเขาเปลี่ยนเรื่องไปตามที่เธอต้องการ

เด็กๆ รู้สึกไม่ค่อยพอใจเท่าไร ขณะที่พวกเขารวมตัวกันอยู่ที่หน้าทางเข้าบ้าน

ไอรดาขมวดคิ้วขณะที่จ้องมองเด็กชายทั้งสอง “คุณเจตนินมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณรษิกาเหรอ?”

เด็กชายมองหน้ากัน พวกเขาไม่แน่ใจว่าจะพูดอย่างไรดี

พวกเขาไม่อยากบอกเธอว่าเจตนินอาจจะเป็นศัตรูหัวใจของเลอศิลป์และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับรษิกา เพราะพวกเขาไม่แน่ใจว่าการรู้เรื่องนี้จะส่งผลกระทบกับอารมณ์ที่ไม่มั่นคงของเธอหรือเปล่า

ไอรดาเม้มปากและจ้องมองทางเข้าบ้าน เธอนึกสงสัยในคำพูดของอชิ เขาที่เป็นแค่เพื่อนร่วมงานจะซื้อดอกไม้ให้คุณรษิกาทำไม? พ่อก็มีเพื่อนร่วมงานตั้งเยอะ แต่เขาก็ไม่เคยให้ดอกไม้พวกนั้นเลย! ฉันสงสัยว่าคุณรษิกาพูดอะไรกับคุณเจตนินในบ้านนั่น อีกอย่าง ทำไมเธอต้องไล่พวกเราออกมาด้วยล่ะ?