หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1106

ไอรดานอนดึกเพราะรอพ่อของเธอกลับบ้านเมื่อคืนนี้

และเธอก็นอนเล่นบนเตียงในตอนเช้าเนื่องจากเธอไม่จำเป็นต้องไปโรงเรียนในช่วงนี้

แต่เช้าตรู่นั้น เธอกลับถูกเสียงเคาะประตูอย่างต่อเนื่องปลุกให้ตื่น

ไอรดาลุกขึ้นอย่างไร้ความหวังและเดินไปที่ประตูอย่างไม่พอใจ

เธอขมวดคิ้วอย่างไม่เต็มใจขณะเห็นคนที่ยืนอยู่หน้าประตูห้อง

“ในที่สุดก็ตื่นแล้วนะไอวี่ ทำไมไม่ให้ฉันช่วยอาบน้ำและเตรียมตัวไปโรงเรียนล่ะ?” อัญชสายิ้มตลอด

ไอรดาเม้มปากแล้วส่ายหัว

เธอไม่ยอมให้อัญชสาไปส่งเธอที่โรงเรียนเพราะอัญชสาเคยตีเธอในรถมาก่อน

อัญชสาเกลี้ยกล่อมอย่างอดทนว่า “ที่ผ่านมาฉันผิดเองที่เป็นคนไร้เหตุผลขนาดนี้ ฉันสัญญาว่าจะเป็นคนดีและจะไม่บังคับให้เธอทำอะไรที่เธอไม่ต้องการ โอเคไหม?”

เธอตั้งใจจะเดินผ่านไอรดาและเข้าไปที่ห้องนอน

อัญชสาก้าวไปเพียงเล็กน้อยก่อนที่ไอรดาจะเคลื่อนตัวเข้ามาขัดขวางทางเดินของเธอ

รอยยิ้มบนใบหน้าของอัญชสาแข็งทื่อ

“มาเถอะ ถ้ายังชักช้า เราจะไปสายนะ ฉันได้ยินจากคุณย่าของเธอว่าเธอไปโรงเรียนใหม่ได้แค่วันเดียว ตอนนี้โรงเรียนเปิดอีกครั้งแล้ว เธอควรสร้างความประทับใจให้กับครูและเพื่อนร่วมชั้นของเธอนะ”

ไอรดายิ่งถอยกลับเมื่อได้ยินคำพูดของอัญชสา

เธอไม่อยากไปโรงเรียน ไม่ต้องพูดถึงการให้อัญชสาไปส่งเธอที่นั่น

“ไม่อยากมีเพื่อนใหม่เหรอ?” อัญชสาถามอย่างอดทน

ไอรดาส่ายหัวอย่างดื้อรั้นอีกครั้ง “ไม่!”

ดวงตาของอัญชสาเป็นประกาย

นี่หมายความว่าความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นเพราะเธอเต็มใจคุยกับฉันใช่ไหม?

เธอไม่รู้เลยเหรอว่าฉันจะเกลียดเธอมากกว่านี้อีก ถ้าเธอตามฉันไปโรงเรียน?