หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1144

รษิการู้สึกหมดหนทางอย่างแท้จริง

รษิการู้ว่าเลอศิลป์โกรธเธอแต่เธอไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะตัดสายใส่เธอ

พอได้ยินคำพูดของภัคจีรา รษิกาไม่ทางเลือกนอกจากวางไอรดาลงแต่โดยดี

หลังจากรษิกาวางเธอลง ไอรดาก็รีบไปเกาะขาของเธอโดยไม่ยอมจะไปไหนต่อให้ใครจะพูดอะไรก็ตาม

“ไอวี่ มานี่” ภัคจีราย่อตัวลงและอ้าแขนของเธอ

อย่างไรก็ตาม ไอรดาจับตามองแต่รษิการาวกับว่าเธอไม่ได้ยินอะไรเลย

สถานการณ์ทั้งหมดในตอนนี้ทำให้ภัคจีราตกที่นั่งลำบาก ในขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มสงสัยว่ารษิกามีความสัมพันธ์อะไรกับไอรดากันแน่

เมื่อเห็นเช่นนั้น รษิกาก็ลูบหัวไอรดา “ไอวี่ เป็นเด็กดีนะ ไปหาคุณครูของหนูสิ”

ไอรดาส่ายหัวอย่างแรงและยื่นมือข้างที่เจ็บให้รษิกาดูอีกครั้ง เธอพูดเสียงสะอื้น “มือหนู มันเจ็บ!”

ใจของรษิกาเจ็บปวดเมื่อเธอเห็นรอยแดงที่หลังมือของไอรดา เธอลูบมือเบาๆ และพูดกับภัคจีราว่า “ช่วยพาไอวี่ไปทายาด้วยนะคะ ก่อนหน้านี้เธอโดนเด็กอื่นเหยียบมือมา”

แน่นอนว่าภัคจีราไม่รับรู้ถึงเหตุการณ์นั้น

พอเธอได้ยินคำพูดของรษิกา เธอก็รีบเข้าไปดูมือของไอวี่

วินาทีที่เธอเห็นรอยบนหลังมือของไอวี่ ใจของเธอก็ตกไปอยู่ตาตุ่ม “ไอวี่ เกิดอะไรขึ้น? ใครแกล้งหนู?”

ภัคจีราตกใจมาก แต่ถึงอย่างนั้น ในฐานะคุณครู เธอไม่รู้เลยจริงๆ ว่าลูกสาวของตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ได้รับบาดเจ็บในห้องเรียนของเธอ

ถึงกระนั้น ไอรดายังคงปิดปากเงียบและไม่พูดอะไรออกมา

เมื่อรษิกาเห็นเช่นนั้น เธอก็ไม่มีทางเลือกนอกจากอธิบายให้ฟังว่า “กลุ่มเด็กๆ เมื่อกี้น่ะ ฉันได้ส่ังสอนบทเรียนให้กับพวกเขาแล้ว แต่ในอนาคต ฉันขอร้องเลยว่าคุณต้องดูแลไอวี่ให้มากขึ้น อย่างน้อย คืออย่าให้เธอถูกแกล้ง เธอเข้ากับคนอื่นได้ยากค่ะ”

เมื่อกี้ ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเป็นแม่ของเธอ ต่อมาเธอบอกว่าเป็นป้าของเธอ แล้วตอนนี้ ไอวี่บอกฉันว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ของเธอ