หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1216

เมื่อไอรดาลืมตาขึ้นและเห็นอชิและเบนนี่ ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นมา

อชิจับมือไอรดาเพื่อปลอบใจขณะที่เขาถามว่า “เธอฝันถึงแม่หรือเปล่า? ฝันว่าอะไรเหรอ?”

เด็กหญิงหลุบตาลง “ฉัน... ฉัน...ฝันถึงคุณรษิกา”

สีหน้าสับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเด็กชายเมื่อได้ยินเช่นนั้น “แต่เธอกำลังเรียกหาแม่ของเธอนะ”

ไอรดามองพวกเขาอย่างเขินอายในความเงียบ

เธอไม่รู้ว่าทำไม แต่นับตั้งแต่เธอมารู้จักกับรษิกา แม่ในฝันของเธอก็เริ่มดูเหมือนรษิกาขึ้นทุกที

นอกจากนี้ความฝันเกี่ยวกับแม่ของเธอยังกลายเป็นความฝันอันแสนหวานอีกด้วย

ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือตอนที่รษิกาป่วย

คราวนี้เธอฝันเห็นรษิกาหมดสติอีกครั้ง

ในความฝันของเธอ ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร รษิกาก็ยังคงหลับอยู่เช่นนั้น นั่นทำให้เธอหวาดกลัว

สำหรับอชิและเบนนี่ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ยินคำตอบใดๆ จากไอรดา แต่พวกเขาก็เดาได้ว่าเธอคิดอะไรอยู่โดยดูจากสีหน้าของเธอ

“ไอวี่ เธอเห็นแม่ของเราเป็นแม่ของเธอด้วยใช่ไหม?” เบนนี่ถาม

ไอรดาพยักหน้าอย่างลังเล จากนั้นเธอก็ถามอย่างระมัดระวังว่า “อชิ เบนนี่ เธอไม่โกรธใช่ไหม?”

เด็กชายทั้งสองมีสีหน้าสับสน “เราจะโกรธทำไม?”

“เพราะว่า... ฉันจะขโมยแม่ของเธอไปจากเธอน่ะสิ” ไอรดาพึมพำ เธอสะอื้นในคำพูดสุดท้ายราวกับว่าเธอกำลังจะน้ำตาไหล

อชิและเบนนี่รู้สึกงุนงง

พวกเขาไม่เคยรู้ว่านั่นคือสิ่งที่ไอรดาคิด