หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1262

ทั้งสามคนเงียบไป

ครรชิตกับคมสันยืนอยู่คนละฝั่ง พวกเขามองเลอศิลป์ตรวจสอบโต๊ะในห้องทดลองด้วยความคิดที่แตกต่างกันออกไป คมสันประหม่าจนแทบจะลืมหายใจ

ในเมื่อดูจากทางเลือกแล้ว ถ้าเขาไม่ยอมทำตามคำสั่งของเลอศิลป์ที่จะให้ทุกอย่างกลับไปเหมือนวันที่ทำการทดลอง ถ้าเป็นแบบนั้น ความผิดของเขาจะถูกเปิดโปงได้ง่ายๆ

แต่ถ้าคมสันยังไม่ยอมทำตามคำสั่งของเลอศิลป์ มันก็จะเป็นเหมือนการแจ้งความผิดของเขาให้เลอศิลป์รับรู้ ไม่ต่างอะไรกันเลย

หลังจากครุ่นคิดตัวเลือกทั้งหมดดูแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องจัดการยาบนโต๊ะห้องทดลองใหม่อีกครั้ง โดยมีการสับเปลี่ยนบางอย่างออกไป เขาได้แต่หวังว่าเลอศิลป์จะไม่สังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง

เลอศิลป์ไม่รู้เลยว่าคมสันคิดอะไรอยู่ เขามุ่งอยู่แต่การตรวจดูยาบนโต๊ะทดลอง เขาตรวจสอบทุกอย่างดูอย่างพิถีพิถัน

ขณะที่ทำเช่นนั้น เขาก็นึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นในภาพจากกล้องวงจรปิดของวันนั้น

เลอศิลป์จำได้อย่างชัดเจนว่ารษิกาแตะต้องขวดทุกใบที่อยู่บนโต๊ะ

ทันใดนั้น เขาก็จับจ้องไปยังขวดใสๆ ที่วางอยู่ตรงมุมโต๊ะ ก่อนจะหันไปพูดกับคมสัน “พาผมไปดูกล้องวงจรปิดอีกทีสิ”

คมสันเบิกตากว้างด้วยความไม่สบายใจ

เขาสังเกตเห็นว่าเลอศิลป์จ้องมองขวดนั้นอยู่เป็นเวลานาน ทำไมเป็นอย่างนั้น? เขาค้นพบอะไรหรือเปล่า?

มือของคมสันที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเขาคำนึงถึงความเป็นไปได้นั้น

กระนั้น ภายใต้สายตาที่จับจ้องอยู่ของเลอศิลป์ คมสันก็ได้แต่ซุกมือเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อโค้ทสีขาว เขาแสร้งทำเป็นสงบและพยักหน้า “โอเคครับ”

พอพูดจบแล้ว เขาก็หันหลังพาทุกคนไปที่ห้องควบคุมกล้องวงจรปิด

เลอศิลป์เล่นคลิปจากกล้องวงจรปิดในวันนั้นและดูวิดีโออย่างละเอียดอีกครั้งหนึ่ง

เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ เมื่อรษิกากำลังทำการทดลองอยู่นั้น เธอก็ทำขวดใสๆ นั้นล้มลงไป แต่ก็รีบหยิบขึ้นมาทันที

แม้ว่าความแตกต่างจะเห็นได้ไม่ชัดเจนมากนัก แต่ขวดนั้นก็เป็นคนละขนาดกันกับที่คมสันเอามาวางไว้บนโต๊ะทดลอง

นอกเสียจากว่าเขาจงใจทำแบบนี้