หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1328

ในขณะเดียวกัน อชิและเบนนี่ก็ปิดไฟและนอนลงบนเตียงในความมืด แต่พวกเขากลับนอนไม่หลับ

เบนนี่ปีนลงจากเตียงและเดินไปหาเตียงของอชิ “พี่อชิ คุยกันหน่อยสิ พี่รู้ไหมว่าทำไมแม่ถึงไม่อยากแต่งงานกับพ่อ?" เขาถามขณะที่เขาเขย่าแขนอชิ

อชิลุกขึ้นมานั่งด้วยสีหน้าลำบากใจ “ฉันไม่รู้เหมือนกัน”

เขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่ริมฝีปากเขาจะโค้งเป็นรอยยิ้ม “แต่เราเจอน้องสาวของพวกเราแล้ว! ไม่ดีเหรอ?" เขาอุทานออกมาราวกับปลอบใจเบนนี่และตัวเอง

เบนนี่พยักหน้าอย่างรุนแรงด้วยความเข้าใจ

พวกเขาคิดเสมอว่าไอรดาเป็นลูกสาวต่างแม่ที่มีพ่อคนเดียวกัน ซึ่งเป็นเรื่องประหลาดมากที่ได้รู้ว่าพวกเขามีพ่อแม่คนเดียวกัน

นั่นก็หมายความว่าพ่อของพวกเขาไม่เคยนอกใจแม่เลย และพวกเขาเป็นคนที่เข้าใจเลอศิลป์ผิดตั้งแต่แรก

หัวใจของพวกเขาพองโตไปด้วยความสุขเมื่อพวกเขาคิดได้เช่นนั้น

“แต่แม่จะบอกพ่อเมื่อไรว่าพวกเราก็เป็นลูกของพ่อด้วย?"

เมื่อนึกถึงตอนที่เลอศิลป์อุ้มพวกเขาไว้ในอ้อมแขนของเลอศิลป์ก่อนหน้านี้ เบนนี่ก็ไม่อาจซ่อนความผิดหวังของเขาไว้ได้ “ผมอยากจะเป็นเหมือนไอวี่ ผมอยากมีแม่กับพ่อ ผมไม่อยากเรียกพ่อว่า ‘คุณเลอศิลป์’ อีกต่อไปแล้ว”

พ่อสามารถอุ้มเราสูงเสียดฟ้าเลย

อชิคิดถึงอ้อมกอดของพ่อเช่นเดียวกันแต่เลือกที่จะพาตัวเองไปอยู่ในอ้อมกอดของแม่ “บางทีแม่อาจจะมีแผนของตัวเองอยู่หรือเปล่า?"

หลังจากแม่ตอบตกลงกับพ่อแล้ว แม่คงจะปฏิบัติต่อคุณเจตนินและพ่อแตกต่างกันอย่างมาก สายตาของแม่เวลาที่มองพ่อแตกต่างกับเวลาที่แม่มองคุณเจตนิน