หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1337

อัญชสาหัวเราะดีใจที่มวลชนรังเกียจรษิกา

“นังชั่วรษิกา ฉันจะให้แกเป็นฝ่ายโดนกระทำบ้าง”

เช้าตรู่ของวันนั้น ศศิตาก็ได้อ่านความคิดเห็นบนอินเทอร์เน็ต

เธอโกรธมากเมื่อรู้ว่าเลอศิลป์ไปส่งรษิกาที่โรงพยาบาลและค้างคืนอยู่ดูแลเธอที่นั่น

เธอยังจำเหตุการณ์นั้นได้ชัดเจน รษิกาพึ่งกลับมาจากต่างประเทศได้ไม่นานและเลอศิลป์ก็ยืนกรานที่จะดูแลเธอ

ศศิตาอ่านความคิดเห็นด้วยความฉุนเฉียว

ทุกคนมีความคิดเห็นสำหรับเรื่องนี้แตกต่างกันไป มุมมองของมวลชนสลับไปมา

ใบหน้าศศิตาเคร่งเครียดเมื่อเธอเจอความคิดเห็นที่บอกว่าเลอศิลป์กับรษิกาเหมาะสมกันมากแค่ไหน

พวกเขาเป็นคู่ที่เหมาะสมกันเหรอ? เธอคู่ควรกับลูกชายของฉันตั้งแต่เมื่อไร? ด้วยเหตุผลอะไร? ไม่ใช่รูปร่างของเธอหรือเด็กแฝดไร้พ่อทั้งสองคนแน่นอน ถ้าพูดถึงเรื่องนี้ ฉันก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็กทั้งสองคนนั้น

ขณะที่เธอกำลังจะสติแตก มุมมองของมวลชนที่มีต่อรษิกากลับแย่ลงมาก ซึ่งนั่นทำให้ศศิตาสงบลง

แต่จู่ๆ เธอก็เห็นความคิดเห็นหนึ่งที่เขียนว่า ตอนนั้นรษิกาออกจากตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ไปเอง ใครจะไปรู้? บางทีเธออาจจะออกมาเพราะเธอตั้งท้องและเธอกังวลว่าจะอธิบายเรื่องนี้ไม่ได้ เธออาจจะกลับมาหาทรัพย์สมบัติของฟ้าศิริสวัสดิ์เมื่อลูกๆ ของเธอได้โตขึ้นแล้วก็ได้

หน้าของศศิตาบูดบึ้งด้วยความโกรธเมื่อเธออ่านความคิดเห็นดังกล่าว

พอฉันคิดดูตอนนี้แล้ว อชิกับเบนนี่เหมือนจะอายุไล่ๆ กับไอรดา แต่ใครจะไปรู้ล่ะ? เธออาจจะโกหกอายุของพวกเขาก็ได้ ไม่แปลกใจที่ตอนนั้นเธอรีบออกไป

ศศิตารับไม่ได้กับความคิดนี้เมื่อเธอพิจารณาความเป็นไปได้

ไม่ว่าจะยังไง รษิกาก็น่าสงสัยมาก ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปไหนแน่

ความคิดเห็นหนึ่งเขียนว่า การที่ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ไม่รู้เรื่องที่รษิกานอกใจคุณเลอศิลป์ค่อนข้างน่าเป็นห่วง ฉันกังวลว่าพวกเขามองผู้คนยังไง ฉันหวังว่าพนักงานของฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปไม่ตีสองหน้าเหมือนเธอนะ

บางคนถามว่า ลูกคุณรษิกานามสกุลอะไร? บอกฉันทีได้ไหม?