รษิกาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง แต่เธอไม่อยากให้เลอศิลป์เข้าใจผิดจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจตนิน
หลังจากพูดจบประโยค เธอก็มองหน้าของเขาอย่างระมัดระวัง
คำอธิบายของเธอทำให้เขาสงบลง เลอศิลป์คลายสีหน้าเย็นชาลง
“เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดสังเกต และผมก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไรกับเขาด้วย ผมไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงเช็คเอาท์” เขาพูดราวกับว่าเมื่อคืนนี้การโต้เถียงของเขากับเจตนินไม่ได้เกิดขึ้น
เพราะกลัวว่าเขาอาจจะเข้าใจเธอผิด รษิกาจึงหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพยักหน้า “เอาไว้ฉันค่อยโทรหาเขาแล้วกัน”
ดวงตาของเลอศิลป์เคร่งเครียด เขาอยากจะห้ามเธอเอาไว้
แต่ทว่าที่เขาทำแค่เงียบเอาไว้เพราะเขาเชื่อว่าเขาควรทำตัวใจกว้าง หลังจากที่เธอเต็มใจที่อธิบายความสัมพันธ์ของทั้งคู่
หลังจากที่รษิกาบอกลาเขาแล้ว เธอก็กลับไปที่ห้องและโทรหาเจตนิน
ต้องรอสายอยู่สักครู่ก่อนที่จะรับโทรศัพท์ “คุณรษิกามีอะไรหรือเปล่าครับ?”
รษิกาขมวดคิ้ว “พนักงานทำความสะอาดบอกว่าคุณเช็คเอาท์เมื่อคืนนี้”
“อืม” เจตนินพูด โดยคิดว่าเธอคงกำลังสงสัยว่าทำไมเขาถึงกลับไป
เขาประหลาดใจมากที่เธอถามว่า “แล้วการให้คำปรึกษาทางการแพทย์วันนี้ล่ะคะ? คุณยังจะไปอยู่หรือเปล่า?”
เจตนินสีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด แม้ว่าเขาจะไม่พอใจ แต่คำตอบเขาก็ยังฟังดูอ่อนโยน “ผมไม่ไปครับ สองวันที่ผ่านมาได้ตรวจดูผู้สูงอายุที่อาการหนักมากแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงผู้สูงอายุที่มีสุขภาพแข็งแรงดี คุณให้แพทย์คนอื่นๆ ตรวจแทนได้ ถ้ามีปัญหาใดผมก็ค่อยไปก็ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...