หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1409

สุเมธปลอบโยนลูกสาวของเขาที่วิ่งวุ่นมาหลายวัน

คำสัญญาของศศิตาที่เป็นดั่งความหวังของเขา เขาคิดว่าเธอจะโน้มน้าวเลอศิลป์ให้ปราณีกับพวกเขาได้สำเร็จ

เขาไม่ได้คิดว่าการที่ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ไล่บี้พวกเขานั้นจะทวีความรุนแรงถึงขนาดนี้ แย่ถึงขนาดที่ว่าตระกูลภักดีสรวงนั้นแทบจะสิ้นเนื้อประดาตัว

การทำงานหนักตลอดสองสามวันที่ผ่านมานั้นแทบไม่เกิดประโยชน์อะไรแถมยังทำให้บรรดาญาติๆ ของเขามาหาถึงที่บ้านเพื่อถามเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดนี้ไม่เว้นแต่ละวัน

เพียงไม่กี่วันเส้นผมของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเทา

ขณะที่สุเมธนั่งอยู่ที่โต๊ะในห้องทำงานด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ตรงหน้าเขามีพนักงานสองสามคนจากธนาคารนั่งอยู่

บนโต๊ะมีการวางสัญญาการถ่ายโอนทรัพย์สินเอาไว้

หลังจากที่นายธนาคารตรวจสอบเอกสารฉบับหนึ่งเรียบร้อยแล้ว เขาก็เลื่อนเอกสารนั้นไปให้สุเมธและเอ่ยขึ้นว่า “กรุณาลงชื่อตรงนี้ด้วยครับคุณสุเมธ”

สุเมธที่กำลังเหม่อลอยได้สติ เขากวาดตาดูทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่เขาแลกมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ความเสียใจท่วมท้นจนมือของเขาสั่น ตัวอักษรที่ลงชื่อบนกระดาษนั้นสั่นเทา

ทุกอย่างดำเนินไปโดยที่นายธนาคารทั้งสองมีสีหน้าเรียบเฉย เมื่อเห็นว่าสุเมธลงชื่อในเอกสารเรียบร้อยแล้ว เขาจึงตรวจสอบเอกสารการโอนทรัพย์สินฉบับถัดไปทันที

จันทรายืนหน้าซีดเผือดอยู่ด้านข้าง ในตอนแรกนั้นเธอต้องการให้กำลังใจสามีของเธอ แต่ท่าทีสิ้นหวังของเขาทำให้เธอกลืนคำพูดทั้งหมดลงคอไป เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจและออกไปเทน้ำให้สามีของเธอแก้วหนึ่ง

อารมณ์ที่สุเมธข่มความโกรธเอาไว้ก็ระเบิดออก ทันทีที่เขาเห็นแก้วน้ำในสายตา เขาตบโต๊ะอย่างแรงและปาแก้วน้ำลงพื้น

“ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะดื่มน้ำอะไรทั้งนั้น! ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว ฉันแทบจะกลายเป็นคนที่ตายทั้งเป็นแล้วในตอนนี้!”

ราวกับว่าจะยืนยันในสิ่งที่เขาพูด เสียงของนายธนาคารลอยมาว่า “คุณสุเมธครับ บ้านหลังนี้ไม่ใช่ของคุณอีกต่อไป พรุ่งนี้เช้าทางธนาคารจะเข้ามาดำเนินการยึดทรัพย์ รบกวนช่วยย้ายออกจากบ้านเพื่อความสะดวกในการทำงานของเจ้าหน้าที่ด้วยนะครับ”

ตระกูลภักดีสรวงตกต่ำลงมามากพอแล้ว ถ้าธนาคารใช้มาตรการที่รุนแรงกว่านี้อีก ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!