หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1474

ในเวลาเดียวกัน ฝนทิพย์นึกร้อนใจที่ไม่ได้ข่าวคราวจากอัญชสามาหลายวันแล้ว

เธอรู้ดีว่าอีกฝ่ายจะไม่ปล่อยให้เรื่องราวผ่านไปง่ายๆ โดยไม่ต่อสู้

หญิงสาวยังเชื่อมั่นด้วยว่าตัวเธอคือคนเดียวที่อัญชสาจะพึ่งพาได้

ฝนทิพย์ไม่เดือดร้อนกับการที่อัญชสาขอเงินจากเธอ แต่เรื่องใหญ่ที่สุดคือเธอไม่ได้ข่าวคราวของอีกฝ่ายเลยตลอดหลายวันที่ผ่านมา

เธอกังวลว่าอัญชสาอาจสิ้นหวังและคิดสั้น!

ฝนทิพย์ร้อนใจจนนั่งไม่ติดยิ่งขึ้นทุกทีในแต่ละวันที่ผ่านไปโดยปราศจากข่าวคราวของอัญชสา

ในบ่ายวันหนึ่ง หญิงสาวไม่รอให้ถึงเวลาเลิกงาน เธอเก็บกระเป๋าและรีบร้อนออกจากคชาเรศกรุ๊ป ขับรถมุ่งหน้าสู่ชานเมือง

เธอต้องไปดูให้เห็นสภาพของอัญชสาด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นจะอยู่อย่างสงบไม่ได้!

หลังจากมาถึงบริเวณทางเข้าบ้านชานเมือง ฝนทิพย์ยืนลังเลอยู่หน้าประตู

สีหน้าคล้ายคนเสียสติของจันทรายังชัดเจนในความทรงจำ

ฝนทิพย์เกรงว่าจันทราอาจเกรี้ยวกราดใส่หากเธอพรวดพราดเข้าไปในบ้านแล้วเจอหน้ากันอีก

หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งก็โทรหาอัญชสา

ไม่นานอีกฝ่ายก็รับสาย “ว่าไง ฝนทิพย์?”

น้ำเสียงของอัญชสาราบเรียบเหมือนแทบไม่รู้สึกรู้สาอะไร ราวกับเธอไม่ได้เดือดร้อนใจเลย

ฝนทิพย์งุนงงกับท่าทีของเพื่อนแต่ไม่กล้าออกความเห็น ได้แต่ตอบไป “อัญชสา ฉันมาหาคุณ ตอนนี้อยู่ที่ชั้นล่างของบ้านคุณแล้ว แม่ของคุณ…”

ได้ยินน้ำเสียงระแวงระวังของอีกฝ่าย อัญชสาหัวเราะเบาๆ “เข้ามาเลย พ่อกับแม่ไม่อยู่หรอก”

เดี๋ยวนี้สุเมธกับจันทรามักออกไปหาใครต่อใครเพื่อขอความช่วยเหลือและหวังว่าจะมีสักคนที่ยอมเอื้อเฟื้อ