เด็กๆ ดีใจจนเนื้อเต้นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เลอศิลป์พาพวกเขามาเที่ยว
โดยเฉพาะกับเบนนี่ เขาเรียกเลอศิลป์ว่า “พ่อ” ได้อย่างไม่กระดากปากใดๆ เลยในตอนนี้
เลอศิลป์ปล่อยให้เด็กๆ สนุกกันสุดเหวี่ยงในสวนสนุก จนกระทั่งฟ้ามืด เขาจึงพาเด็กๆ ไปที่โรงหนัง
พอพวกเขากำลังดูหนังกันอยู่ โทรศัพท์ของเลอศิลป์ก็สั่นขึ้นมาทันที เขาเหลือบมองและเห็นว่ารษิกาโทรมา
เลอศิลป์บอกเด็กๆ ให้รอเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนจะออกไปรับสาย
เมื่อสายเชื่อมต่อเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้ยินเสียงรษิกาถามอย่างเป็นกังวลว่า “คุณอยู่ไหน? ฉันเพิ่งถึงบ้านแต่เด็กๆ ไม่อยู่กันสักคน พวกเขาไปหาคุณหรือเปล่า?”
ในบ้าน รษิกาเปิดประตูบานแล้วบานเล่าเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กๆ ไม่ได้ซ่อนอยู่ในห้องของพวกเขา
เธอวุ่นกับงานล่วงเวลาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาจนกระทั่งละเลยเด็กๆ ไป
แต่เธอก็เห็นด้วยว่าเด็กๆ เบื่อหน่ายกันมากในช่วงที่ผ่านมานี้
เธอคิดว่าพรุ่งนี้จะหยุดงานและพาเด็กๆ ไปหาอะไรสนุกๆ ทำข้างนอก แต่เธอก็ต้องแปลกใจเมื่อกลับมาถึงบ้านในเย็นวันนั้นและเจอว่าเด็กๆ หายตัวไปกันหมด
พอนึกถึงสิ่งที่เด็กๆ เคยทำมาก่อนหน้านี้ รษิกาก็หวังว่าพวกเขาจะออกไปหาเลอศิลป์ ทำให้เธอโทรหาเขาในทันที
เลอศิลป์ใจสลายเมื่อได้ยินเสียงที่ไม่สบายใจของรษิกา เขาขมวดคิ้วอย่างจนหนทางแล้วตอบว่า “วันนี้ผมมีเวลา ก็เลยพาเด็กๆ ออกมาเที่ยวเพราะพวกเขาอยากมาสนุกกัน”
รษิกาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดนั้น “แล้วทำไมไม่บอกฉันล่ะ? ฉันเป็นห่วงมากเลยนะตอนที่มาถึงบ้าน” เธอฟึดฟัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...