หลังจากที่สอบสวนคนทั้งสองแล้ว ตำรวจก็ติดต่อเลอศิลป์ทันที
“อะไรนะ? ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหนเหรอ?”
การแจ้งข่าวทำให้เลอศิลป์มีสีหน้าบูดบึ้ง “สุเมธกับจันทราพูดอะไรบ้าง?”
“พวกเขาไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหนครับ และเราก็ค้นทุกที่แล้ว เพราะก่อนหน้านี้คุณและอัญชสา เอ่อ... บางทีเธออาจจะยอมออกมา ถ้าคุณจัดการนัดพบเธอ”
โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาต้องการให้เลอศิลป์ทำหน้าที่เป็นเหยื่อล่อ
เลอศิลป์ขมวดคิ้วเล็กน้อยและหันไปมองรษิกาซึ่งอยู่ข้างๆ เขา
เมื่อไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง รษิกาจึงมองเขาด้วยสายตาที่งุนงง
“ผมเข้าใจแล้ว ผมจะลองดู” เลอศิลป์ตอบก่อนวางสาย
รษิกาถามอย่างกังวลว่า “มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าคะ?”
“อัญชสาหายไปแล้ว สุเมธอ้างว่าเขาไล่เธอออกไปจากบ้านตั้งแต่เกิดเหตุการณ์รูปหลุดคราวนั้น ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน” เลอศิลป์พูดต่อด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ตำรวจต้องการให้ผมติดต่อเธอ โดยหวังว่าจะล่อให้เธอออกมา”
แม้ว่ารษิกาจะพยักหน้าแสดงการรับรู้ แต่เธอก็ยังคงทำให้เขามีสีหน้าประหม่า
เลอศิลป์โทรหาครรชิต โดยสั่งให้เขานำทีมร่วมกับตำรวจในการค้นหาอัญชสา
หลังจากนั้นเขาก็ติดต่อกับอัญชสา
ขณะเดียวกัน อัญชสาที่สิ้นหวังกำลังนั่งอยู่บนเตียงในโรงแรมแห่งหนึ่งในเมือง เธอจ้องมองบันทึกการติดต่อของอรภัทรในโทรศัพท์ของเธอ
เมื่อไม่มีการแจ้งข่าวคราวอะไรเกี่ยวกับรษิกาหลังจากรอมาทั้งวัน เธอก็ต้องการตรวจสอบกับอรภัทรว่าแผนของพวกเธอสำเร็จไหม
น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถติดต่อกับอรภัทรได้แม้จะพยายามมาทั้งคืนก็ตาม
เลอศิลป์เหรอ? ทำไมเขาถึงโทรหาฉันตอนนี้?
แต่... จะเกิดอะไรขึ้นถ้า…?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...