หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1514

เราต้องแน่ใจว่าเธอจะไม่กลับมา แล้วถ้าเธอกลับมา เราจะจับกุมเธอได้ทันที

คำพูดนั้นทำให้ฝนทิพย์เริ่มคล้อยตามไป

ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็จะหลุดจากเงื้อมมือของอัญชสาได้ในที่สุด

สีหน้าของฝนทิพย์เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

จักรภพมองออกว่าเธอเริ่มหวั่นไหว เขาคว้าโอกาสนี้แล้วถามอีกครั้ง “อัญชสาหนีออกไปจากหัสดินแล้วใช่ไหม?”

ฝนทิพย์ก้มลงแล้วพยักหน้าอย่างเงียบๆ

เมื่อจักรภพเห็นเช่นนั้น ใบหน้าเขาก็ฉายแววความโกรธ แต่เขาก็รีบระงับโทสะที่ก่อตัวขึ้นในใจ

“ดูจากความสามารถของอัญชสาแล้ว ไม่มีทางเลยที่จะหนีไปได้ทั้งที่มีคนจากทั้งตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์และตำรวจคอยจับตาดูอยู่ แม้ว่าเธอจะช่วยเหลืออัญชสา มันก็ยังเป็นไปไม่ได้อยู่ดี เอาจริงๆ อัญชสาหลบหนีไปได้ยังไง?”

ฝนทิพย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบพลางส่งสายตาอ้อนวอน “จักรภพ ถ้าฉันบอกพี่ พี่สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ไปบอกคนอื่น?”

จักรภพไม่ไหวติงขณะจ้องมองน้องสาวของเขา

“เลอศิลป์จะรู้ว่าฉันไม่ยอมบอกเขาว่าอัญชสาหนีไปแล้วไม่ได้ เขาจะไม่ปล่อยฉันไว้แน่! ใครจะรู้ล่ะว่าตระกูลเราทุกคนอาจจะได้รับผลกระทบก็ได้…”

ใบหน้าของฝนทิพย์เต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะที่เธอดึงแขนเสื้อจักรภพไว้

สายตาของจักรภพอ่อนลงเมื่อฝนทิพย์แสดงความเป็นห่วงสถานการณ์ของตระกูลพวกเขา แต่แทนที่จะตอบเธอไปตรงๆ เขากลับพูดแค่ว่า “งั้นบอกพี่มา อัญชสาหนีไปได้ยังไง?”

ฝนทิพย์ถือว่าความเงียบของเขาคือการตอบตกลง เธอพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เธอมีผู้ชายคนนึงคอยช่วย ถ้าฉันจำไม่ผิด ผู้ชายคนนั้นคือคนที่อยู่กับเธอในโรงแรมวันนั้นนั่นแหละ เขาดูเป็นคนที่มีอิทธิพลมากเลยนะ เขาส่งอัญชสาออกไปจากหัสดินตั้งแต่คืนที่เกิดเรื่องแล้ว”

จักรภพสัมผัสได้ว่าตัวเองโมโหมาก แต่เขาก็พยายามทำหน้านิ่งขณะที่ฝนทิพย์มองเขา