หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1581

“เท่าที่ผมรู้ วิสัยทัศน์ของคุณเจตนินกับโครงการนี้คือให้โอกาสผู้ป่วยได้มีโอกาสสู้ ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดแปลกไปเลยนะครับ” แม้ว่าเธอจะพยายามอธิบายแล้ว แต่หัวหน้าทีมบางคนก็ยังคงกระซิบกระซาบกันเองก่อนจะเหลือบมองเธอด้วยความสงสัย

ห้องประชุมเงียบไปจนเธอได้ยินเสียงกระซิบของหัวหน้าทีมเหล่านั้น

“ถ้าใครมีข้อกังวลอะไร อย่าลังเลที่จะพูดออกมานะคะ ฉันฟังอยู่” รษิกาพูดอย่างสุภาพขณะที่มองดูหัวหน้าทีมเหล่านั้น

หัวหน้าทีมหันกลับไปสบตาเธอ หลังจากเงียบไปสักพัก เขาก็แสดงความสงสัย “คุณรษิกาครับ คุณเป็นคนเดียวที่ไปเจรจาที่ดำรงกุลกรุ๊ป ส่วนพวกเราก็ไม่รู้ไม่เห็นเรื่องการเจรจานั้นเลย”

รษิกาหลุบตาลงเล็กน้อยและตอบไปอย่างอ่อนโยน “ฉันจะอธิบายทุกอย่างถ้าคุณอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

เธอรู้สึกไม่สบายใจขณะที่จ้องมองทุกคนตรงหน้าเธอ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอกระทำไปเพียงฝ่ายเดียวและกำหนดราคาโดยไม่ปรึกษาทีมของเธอ

หลังจากได้เห็นว่าพฤติกรรมของเจตนินเปลี่ยนไป รษิกาก็รู้ว่าเธอไม่อาจทนต่อผู้ที่ประกอบอาชีพทางการแพทย์แต่ไม่แยแสต่อผู้ป่วย

ทุกคนจับจ้องมองเธอ พวกเขารอให้เธออธิบาย

รษิการวบรวมความกล้าและพูดว่า “ฉันเสนอราคาของยานี้ไปร้อยยี่สิบ แต่คุณเจตนินยืนกรานจะขายที่สามร้อย”

ความเงียบปกคลุมในห้องหลังจากที่เธอพูดออกมา

รษิกามองออกว่าพวกเขาจริงจังแค่ไหน และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเริ่มเข้าใจภาพนั้น

“ขอโทษนะครับ แต่ผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงตั้งราคานั้น” ในที่สุดหัวหน้าทีมก็เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย

รษิกาพยายามสงบสติอารมณ์และอธิบายว่า “ฉันอยากให้คนไข้มีเงินซื้อยาได้ การทำเช่นนี้อาจทำให้ขาดทุนในระยะสั้น แต่ผลประโยชน์ระยะยาวก็คุ้มค่า แล้วถ้าเราทำแบบนี้ เราจะสามารถพัฒนาชื่อเสียงของสถาบันวิจัยได้ด้วย”