“คุณย่าบอกฉันว่าโทรหาพวกเธอแล้ว แต่พวกเธอไม่รับสายเลย…” ไอรดาหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
อชิกับเบนนี่จ้องมองศศิตาด้วยความสงสัยเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น คุณย่าโทรหาเราตั้งแต่เมื่อไรกัน? ความจริงแล้วพวกเราต่างหากที่เป็นคนโทรหาไอวี่ แต่โทรเท่าไรก็โทรไม่ติดเลย
เด็กชายสองคนไม่อาจพูดความจริงออกมาได้เมื่อเห็นว่าดวงตาของไอรดาแดงก่ำมากแค่ไหน พวกเขาพูดเข้าข้างศศิตาไปแทน “นาฬิกาเราแบตหมดน่ะ เราก็เลยกลับบ้านมาชาร์จก่อน”
สิ้นคำนั้น เด็กชายทั้งสองก็หันไปมองศศิตา
ศศิตากังวลว่าเด็กชายทั้งสองจะเปิดโปงเธอ หญิงสูงวัยประหลาดใจมากที่ได้เห็นพวกเขาพูดเข้าข้างเธอ แต่เธอก็รีบระงับอารมณ์เอาไว้ เด็กพวกนี้พูดไปแค่เพื่อจะเอาใจฉันสินะ! เอาเถอะ ฉันก็ไม่ใช่คนที่เอาใจได้ง่ายๆ หรอก!
ศศิตาเข้าหาไอรดาและพูดว่า “เอาล่ะ ตอนนี้หลานก็กลับมาที่บ้านและเจอพวกเขาแล้ว ไปล้างหน้าล้างตาเถอะ หน้ามีแต่คราบน้ำตาทั้งนั้นเลย!”
ไอรดามองอชิและเบนนี่อย่างเศร้าเสียใจ
คุณย่าคงมีบางอย่างจะคุยกับเรา อชิกับเบนนี่มองหน้ากันแล้วพยักหน้า “พ่อกับแม่กำลังจะกลับมาบ้านแล้ว พวกเขาจะต้องเป็นห่วงแน่ถ้าเห็นเธอเป็นแบบนี้”
ไอรดาจึงไปห้องน้ำอย่างไม่เต็มใจนัก
ศศิตาเหลือบมองคติยา
คติยาเป็นห่วงอชิกับเบนนี่ แต่เธอก็ไม่สามารถต่อต้านศศิตาได้ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเดินออกไปอย่างหมดหนทาง
เช่นนั้นแล้ว ศศิตากับเด็กชายทั้งสองก็อยู่กันตามลำพังในห้องนั่งเล่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...