หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1646

“โถ่ ไม่เอาน่า คุณคิดจริงๆ เหรอว่าคุณหมอรษิกามีความสัมพันธ์กับชายอื่นจนมีอชิกับเบนนี่ออกมา?” คมสันถาม เห็นได้ชัดว่าเขาขบขันกับปฏิกิริยาของเลอศิลป์

แน่นอนว่าคมสันพูดแทงใจดำเขา และสีหน้าของเลอศิลป์ก็เคร่งเครียดไปในทันที

วินาทีต่อมา คมสันก็ขมวดคิ้วและจ้องมองชายหนุ่ม “จู่ๆ ผมก็เสียใจกับการตัดสินใจของผมนะ… คุณหมอรษิกายังคงยอมอยู่กับคุณได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่เชื่อมั่นในตัวเธอ?”

หลังจากผ่านไปนานถึงหกปี ฉันรู้ดีกว่าใครว่ารษิกาปฏิเสธผู้ชายคนอื่นมากแค่ไหน ฉันมั่นใจที่จะบอกว่าเธอจะไม่เสียเวลามาติดต่อกับพวกเราหรอกถ้ามันไม่ใช่เรื่องงานในสาขาการแพทย์ แต่เลอศิลป์ยังคงคิดไปเองว่าเธอมีลูกกับผู้ชายคนอื่น! ตลกสิ้นดี!

แม้ว่าคมสันจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ความเงียบก็ฟ้องสิ่งที่เขาคิดได้มากพอ

ตอนนั้นเอง สีหน้าของเลอศิลป์ก็ยิ่งเคร่งเครียดมากขึ้นกว่าเดิม

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาอาจเริ่มเห็นความคล้ายคลึงกันระหว่างเขากับเด็กๆ แต่นั่นได้รับอิทธิพลมาจากคำพูดของคมสันเท่านั้นหรือ?

โชคดีที่คมสันตัดสินใจเผชิญหน้ากับความเป็นจริงและบอกความจริงกับเลอศิลป์ “เด็กชายสองคนนั้นเป็นลูกของคุณกับคุณหมอรษิกา คุณคิดว่าทำไมพวกเขาถึงได้สนิทกับคุณมากนักล่ะ? แต่เมื่อดูจากปฏิกิริยาของคุณแล้ว ผมว่าเธอคงไม่ได้บอกคุณสินะ ส่วนสาเหตุที่เธอไม่บอก ผมคิดว่าเธอยังไม่ไว้ใจคุณมากพอ มันเหมือนกับว่าคุณยังไม่ไว้ใจเธออย่างเต็มที่…”

เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว คมสันก็ส่งเสียงเย้ยหยันออกมา “ฮ่า! คุณไม่ได้น่าประทับใจขนาดนั้นเลยนะคุณเลอศิลป์!”

ฉันจำได้ว่ารษิกาเคยบอกไว้ว่าอชิกับเบนนี่อายุน้อยกว่าไอวี่หนึ่งปี! เดี๋ยวนะ... ตั้งแต่นั้นมา เธอโกหกฉันเหรอ?

อชิและเบนนี่เป็นลูกฉันใช่ไหม? พระเจ้าช่วย ฉันควรรู้สึกดีใจหรือเสียใจดี? ฉันดีใจมากที่รษิกาไม่เคยคบกับผู้ชายคนอื่นเลย และเด็กชายทั้งสองคนก็คือลูกชายของฉัน ในขณะเดียวกัน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะปิดบังความลับอันยิ่งใหญ่เช่นนี้จากฉัน! ฉันไม่น่าไว้ใจเธอขนาดนั้นเลยเหรอ? ทำไมเธอถึงต้องการเก็บความลับความเป็นพ่อของเด็กชายจากฉันอีกล่ะ? ฉันเข้าใจได้ว่าเธอปิดบังฉันตอนที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ความสัมพันธ์ของเราก้าวหน้าไปมาก ทำไมเธอไม่บอกความจริงกับฉัน?