ฝนทิพย์รำคาญกับคำพร่ำบ่นของจักรภพ รอดูไปเถอะว่าเขาจะพูดอะไรอีกไหมหลังจากฉันได้เป็นคุณนายบ้านกังสดาลพิภพแล้ว!
“เอาล่ะๆ ฉันพาราชาด้านการแพทย์มาช่วยรักษามันยังไม่พออีกเหรอ พี่ยังต้องการอะไรจากฉันอีก?” ฝนทิพย์เริ่มมีท่าทีแบบนี้กับจักรภพเพราะเธอคิดว่าเธออาจจะได้เป็นส่วนหนึ่งของวงสังคมชั้นสูง
เมื่อรู้ว่าเธอรำคาญ จักรภพก็ตระหนักได้ว่าเขามีท่าทีแบบนี้ต่อเธอโดยไม่มีเหตุผล
แม้ว่ามันจะชัดเจนแล้วว่าฝนทิพย์ไม่ได้ชอบรษิกา แต่จักรภพก็รู้ว่าฝนทิพย์ช่วยเหลือพวกเขาอยู่ ฉันไม่น่าทำกับเธออย่างนั้นเลย
เมื่อคิดได้อย่างนั้น น้ำเสียงของจักรภพก็อ่อนลง “พี่ไม่ควรพูดอย่างนั้น เธอมีพระคุณกับคุณหมอรษิกาและเลอศิลป์มากที่พาอาจารย์หมอพงศกรมาที่นี่ พี่จะบอกคุณปู่ให้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว ฝนทิพย์ก็พอใจกับคำตอบของจักรภพ “มันต้องอย่างนี้สิ”
จักรภพถอนหายใจ การอยู่ใกล้ๆ น้องสาวของเขาก็เหมือนการเดินอยู่บนเส้นด้าย เขาต้องคอยระวังทั้งคำพูดและการกระทำ
“อ้าว ออกไปทำอะไรข้างนอกนั่นล่ะ?” พงศกรเดินเข้ามาและถามจักรภพเมื่อเห็นว่าเขาคุยโทรศัพท์อยู่ข้างนอก
หลังจบการสนทนากับฝนทิพย์ จักรภพก็วางสายไป เขาเดินมาหาและทักทายพงศกร “ผมกำลังคุยกับน้องสาวผมทางโทรศัพท์ครับ เธอโทรมาถามว่าทุกอย่างโอเคไหม”
พงศกรอดขมวดคิ้วไม่ได้เมื่อเขานึกถึงฝนทิพย์ “น้องสาวคุณไม่ค่อยชอบรษิกาใช่ไหม?”
จักรภพอึ้งไปพักหนึ่งเมื่อได้ยินเช่นนั้น
พงศกรเคยเพิ่งเคยเจอฝนทิพย์กับรษิกา แต่เขากลับมองออกว่าหญิงสาวทั้งสองไม่ชอบหน้ากัน
ด้วยความอับอาย จักรภพก็พยักหน้าและตอบว่า “ฝนทิพย์เป็นคนจัดการได้ยากครับ แต่เธอก็ดีขึ้นมากแล้ว”
แม้จะยังสงสัยอยู่ แต่พงศกรก็เงียบไว้และตัดสินใจไม่สอบถามอะไรต่อ ฝนทิพย์จะเชิญฉันมาทำไมถ้าไม่ชอบรษิกา? แล้วชื่อของชโยดมก็ไม่ได้มีใครพูดถึงเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...