หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1770

“อชิ เบนนี่ พวกเธอรู้มากขนาดนี้ได้ยังไง? เรียนมาจากแม่เหรอ ฉันก็อยากเรียนบ้างเหมือนกัน! ฉันอยากเก่งทุกเรื่องเลย!” ไอรดาหันไปหาเลอศิลป์ เธออ้อน “พ่อคะ ให้แม่สอนหนูได้ไหม?”

“โอเคๆ พ่อจะขอให้แม่ช่วยสอนให้ตอนที่แม่ว่าง แต่ลูกชอบเรื่องแฟชั่นดีไซน์ไม่ใช่เหรอ? การเรียนรู้เรื่องแฟชั่นดีไซน์ก็น่าชื่นชมเหมือนกันนะ!” เลอศิลป์กล่างพลางยิ้ม เขาพยายามดึงความสนใจของเธอให้เข้าที่เข้าทาง

ท้ายที่สุดแล้ว พรสวรรค์และความหลงใหลก็แตกต่างจากความสนใจแบบผ่านๆ ไปอยู่มาก

“ถ้างั้นหนูจะเรียนทั้งสองอย่างเลย หนูอยากเรียนเรื่องการแพทย์แล้วก็แฟชั่นดีไซน์ หนูจะพยายามให้มากขึ้นค่ะ!” ไอรดาดูมุ่งมั่น เธอถือเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจัง

อชิกับเบนนี่แสดงการสนับสนุนเธอทันที เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว เลอศิลป์ก็รู้สึกว่าพวกเขารักไอรดาเป็นอย่างมาก

ที่ชั้นบน รษิกาบังเอิญได้ยินบทสนทนาทั้งหมดของพวกเขา เธอยิ้มออกมาอย่างควบคุมไม่ได้

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอไม่เคยรู้สึกผ่อนคลาย สงบ และมีความสุขเหมือนที่เป็นอยู่ในตอนนี้

หัวใจของเธอที่เหมือนลอยอยู่กลางอากาศ ดูเหมือนจะกลับคืนสู่หน้าอกของเธออย่างมั่นคง ในเวลาเดียวกัน ความรู้สึกปลอดภัยอันแข็งแกร่งก็แผ่ซ่านไปทั่ว

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม

เมื่อเลอศิลป์ส่งแฝดสามไปโรงเรียนแล้ว เธอก็ไม่มีอะไรทำจึงกลับไปนอนพักผ่อน

เมื่อถึงเวลาที่เธอตื่นขึ้นมา ครรชิตก็มาที่บ้านและนำเอกสารกองหนาจำนวนหนึ่งมาให้เลอศิลป์ซึ่งเป็นเอกสารที่ต้องการลายเซ็นของเขาในฐานะผู้บริหารใหญ่

ตั้งแต่เธอเฉียดตายมา ก็มีเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนมากมายเกิดขึ้น รวมถึงเลอศิลป์ที่ขาดงานหลายวันติดต่อกันและต้องมีคนนำสัญญาสำคัญมาที่บ้านเพื่อให้เขาลงนาม

ครรชิตทำตามคำสั่งของเขาอย่างมีไหวพริบเช่นเคย

อย่างไรเสีย เขาก็ไม่เคยเห็นเจ้านายของเขาผ่อนคลายและมีรอยยิ้มมากเช่นนั้นมาก่อน

“อรอุษาแวะมาแล้วเอาของพวกนี้มาด้วย เธออยากมาเยี่ยมคุณ แต่คุณยังหลับอยู่ ผมเลยไม่ได้ไปปลุก ผมเกือบจะบอกเธอไปแล้วว่าคุณไม่อยู่บ้าน แต่ว่าเธอไม่ได้อยู่นานนัก พอเอาของมาให้เสร็จแล้วก็กลับไป” เลอศิลป์ตอบอย่างใจเย็น

สำหรับเขาแล้ว ความดีงามเพียงผิวเผินนั้นไม่สำคัญเลย

“อ้อ เข้าใจแล้ว คุณได้ขอบคุณเธอแทนฉันหรือเปล่า?”

แม้ว่าอาหารเสริมต่างๆ จะโฆษณาเกินจริงไปหน่อยในสายตาของแพทย์อย่างรษิกา แต่เธอก็รู้ว่าอรอุษามีเจตนาที่ดี

“ขอบคุณสิ เธอยังขอให้เราออกไปกินข้าวด้วยเลย แต่ผมไม่ได้ตอบตกลงไปทันทีนะ คุณควรเป็นคนตัดสินใจ ไม่ว่าจะไปหรือไม่ไป ผมก็โอเคทั้งนั้น” เลอศิลป์ชื่นชมโอกาสที่เขาได้รับในที่สุดหลังจากที่เอาชนะใจเธอกลับมาได้สำเร็จในครั้งนี้

ดังนั้น เขาจึงตั้งใจขอความเห็นจากเธอในทุกเรื่อง เพราะเกรงว่าปัญหาจะปะทุขึ้นอีก

“เอาเถอะ ฉันยังไงก็ได้ เธอเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศและช่วยฉันได้มากเลย ฉันก็ควรจะเลี้ยงข้าวเธอสักมื้อ คุณช่วยไปเชิญเธอมาแทนฉันทีนะ” รษิกาตอบ