หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1876

สองวันหลังจากนั้น กังสดาลพิภพกรุ๊ปก็ประกาศล้มละลาย

การจัดวางพนักงานหลายพันคนดำเนินการไปอย่างเป็นระเบียบ

ขนิษฐาปล่อยให้ฝนทิพย์จัดการแผนการจ่ายค่าตอบแทนสำหรับพนักงานและกลับไปทางเหนือกับพี่ชายของเธอ

เธอเชื่อว่าฝนทิพย์สามารถออกตัวพูดช่วยเขาได้หากเธอกลับไปกับเขา เพื่อที่เขาจะไม่สูญเสียโอกาสทั้งหมดของเขาในอนาคต

ฝนทิพย์และพนักงานฝ่ายการเงินให้เงินชดเชยการเลิกจ้างแก่พนักงาน โดยแต่ละคนจะได้รับเงินเดือนเพิ่มอีกสองเดือน

เงินชดเชยดังกล่าวทำให้พนักงานที่ลาออกรู้สึกเสียใจ พวกเขารู้สึกเสียใจที่ต้องแยกทางกับบริษัทที่ยอดเยี่ยมแห่งนี้

แม้จะทำงานเพียงเดือนเดียว แต่พวกเขาก็ได้รับเงินเดือนถึงสามเดือน กังสดาลพิภพกรุ๊ปยังได้ระบุอย่างชัดเจนในรายงานการลาออกของพนักงานว่าพวกเขาถูกจ้างออกเนื่องจากบริษัทบริหารจัดการได้ไม่ดี และจะไม่ส่งผลกระทบต่อประวัติการจ้างงานของพวกเขา

ในวันนั้น ฝนทิพย์ทำงานของเธอจนเสร็จสิ้นหลังจากทำงานล่วงเวลา

เธออยากโทรหาชโยดมเพื่อดูว่าเขาเป็นอย่างไรบ้างเพราะเธอเป็นห่วงเขา แต่สุดท้ายก็ล้มเลิกความคิดนี้ไป เพราะเธอรู้ว่าเธอคงช่วยอะไรไม่ได้

หลังจากเหลือบมองเข้าไปในห้องทำงานที่ว่างเปล่าด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน เธอก็เดินออกจากอาคารไป

ก่อนจะก้าวออกจากสถานที่นั้น เธออดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองอีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย

ในที่สุด เธอก็ตระหนักได้ว่าเธอมีความสามารถน้อยกว่าขนิษฐามาก ไม่ต้องพูดถึงรษิกาเลย

ท้ายที่สุดแล้ว ฟลอร่าเวอบากรุ๊ปของรษิกาก็เจริญรุ่งเรืองด้วยวิถีการเติบโตที่น่าทึ่ง

บริษัทเริ่มต้นด้วยทุนเริ่มต้นประมาณหนึ่งหรือสองพันล้าน แต่มูลค่าตลาดพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นสองแสนล้าน มูลค่าตลาดยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องแม้หลังจากเปิดตัวผลิตภัณฑ์ระยะที่สองแล้ว

ในทางกลับกัน การลงทุนสองหมื่นล้านของชโยดมกลับไม่ได้ให้ผลตอบแทนใดๆ เลย

หลังจากครุ่นคิดถึงความล้มเหลวของเธออยู่ชั่วขณะหนึ่ง เธอก็หันหน้ากลับไปแล้วเตรียมตัวโบกรถแท็กซี่เพื่อกลับไปยังบ้านของเธอ

ทันใดนั้น เธอก็เห็นใบหน้าคนคุ้นเคยจากระยะไกล

เขาคือพี่ชายของเธอ จักรภพ

ช่วงนี้ เธอได้ทบทวนตัวเองและเรื่องผิดพลาดที่ย่ำแย่ซึ่งเธอเคยลงมือทำมาทั้งหมด

ในที่สุดเธอก็ได้เข้าใจทุกอย่างแล้ว จักรภพทำลงไปก็เพื่อผลประโยชน์สูงสุดของตระกูล

หลังจากเงียบอยู่พักหนึ่ง จักรภพก็พยักหน้าเป็นการรับรู้

“โทรมาหาเราบ้างถ้าเธอมีเวลา พ่อกับแม่ยังคงห่วงใยเธออยู่ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม เธอจะต้องหยุดดื้อรั้น เลอศิลป์กับรษิกาจะไม่ทำอะไรเธอตราบใดที่พี่อยู่ด้วย!” จักรภพสัญญา จากนั้นเขาก็กลับไปที่รถแล้วหยิบบัตรธนาคารมาส่งให้น้องสาวของเขา

“เอานี่ไป ในนั้นน่าจะมีเงินอยู่สามถึงสี่ล้าน พี่แปลกใจนะที่เห็นเธอทนได้ที่ไม่มีรถ เมื่อดูจากเรื่องที่เธอโดนตามใจมาตั้งแต่ยังเล็ก”

ฝนทิพย์อึ้งไปและไม่รู้จะตอบโต้อย่างไรดีในตอนแรก เธอต้องการปฏิเสธความช่วยเหลือของเขาอย่างไม่รู้ตัว แต่ก็ยื่นมือออกไปรับบัตรใบนั้นมา

“เอาล่ะ ดูแลตัวเองให้ดี พี่ไปก่อนนะ!” จักรภพขึ้นรถไปหลังจากโบกมือลาน้องสาวของเขา

น้ำตาของฝนทิพย์ไหลอาบแก้มอย่างไม่อาจคุมได้ขณะที่เธอมองดูรถของพี่ชายค่อยๆ ขับออกไป