หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2011

ประมาณสองทุ่ม ขณะที่เมธินีเริ่มรู้สึกกระวนกระวาย โทรศัพท์ของเรขาก็ดังขึ้นในที่สุด

หลังจากหยิบขึ้นมาดูแล้วเห็นว่าเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก เธอก็กดรับสาย

ที่ปลายสาย เสียงอันคุ้นเคยดังมาว่า “เมธินีเหรอ? นี่พ่อของเธอนะ พ่อพาแม่กลับมาที่ซานเดเนียเพราะมีธุระบางอย่างที่พ่อต้องการให้แม่ไปทำ”

“ณัฐพงษ์ ชิษณุวงศ์ คุณทำอะไรแม่ฉัน? คุณลักพาตัวแม่ฉันไปนะ นี่อยากให้ฉันแจ้งตำรวจหรือไง?” เมธินีตวาดลั่น

เธอระเบิดโทสะออกมาเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่แสนจะเฉยเมยของณัฐพงศ์

“อย่าคิดจะมายุ่งกับแม่ของฉัน และบอกมัทนาด้วยว่าอย่ารังแกแม่ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ของฉัน ฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่” เมธินีพยายามควบคุมอารมณ์ แต่ก็ไม่สำเร็จ

เธอเพิ่งจะควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้เมื่อจักรภพเอื้อมมือมาจับมือซ้ายของเธอไว้

“แล้วคุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่” เธอถาม

ขณะที่เมธินีระบายความโกรธออกมา ณัฐพงศ์ยังคงเงียบ เมื่อเธอพูดจบ เขาตอบกลับอย่างใจเย็นว่า “เมื่อไรที่เธอว่าง กลับมาบ้านได้ไหม?”

“หยุดอ้อมค้อมแล้วบอกฉันมาว่าต้องการอะไร คุณพาแม่ไปเพราะต้องการให้ฉันทำอะไรให้ใช่ไหม” ความหงุดหงิดของเมธินีหายไปเมื่อสายตาอ่อนโยนของจักรภพช่วยปลอบประโลมความกังวลใจของเธอ

จากนั้นเธอก็รอคอยคำตอบจากณัฐพงศ์อย่างใจเย็น