หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 2027

เมื่อกลับถึงบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์ เอกพลและศศิตาได้สอบถามเกี่ยวกับอาการของการันต์

เมื่อเห็นว่าภรรยาของเขาดูเหนื่อยล้า เลอศิลป์จึงขอให้เธอขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบน

จากนั้นเขาก็แจ้งให้คนอื่นๆ ทราบเกี่ยวกับอาการของการันต์

“เขาสบายดี! ทักษะการแพทย์ของรษิกานั้นน่าทึ่งจริงๆ โรงพยาบาลบอกว่าเขามีเวลาอีกครึ่งเดือนที่จะมีชีวิต แต่ตอนนี้เขาสามารถอยู่ได้อีกสามเดือนหลังจากการรักษาของเธอ!”

เอกพลรู้สึกทึ่งกับทักษะของรษิกา

อย่างไรก็ตาม ศศิตามีปฏิกิริยาที่เฉยเมยกว่า “คนอย่างการันต์ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ถึงขนาดนั้น โชคดีที่เขามีลูกสาวที่มีความสามารถอย่างเธอ แต่เขาไม่เคยปฏิบัติกับเธออย่างดีเลย”

ก่อนที่เอกพลจะออกไปโรงเรียนเพื่อรับเด็กๆ กลับมา เลอศิลป์ได้สั่งให้คู่สามีภรรยาอย่าพูดถึงปัญหาเรื่องชีวิตและความตายในหน้าลูกๆ

เมื่อเด็กๆ กลับมาถึง พวกเขาทั้งหมดอยากคุยกับแม่ของพวกเขา เลอศิลป์จึงรีบพูดปลอบใจว่า “แม่ของพวกลูกเหนื่อยหน่อยวันนี้ ให้แม่เขาพักผ่อนก่อนนะ!”

เด็กน้อยทั้งสามพยักหน้าอย่างเชื่อฟังและสัญญาว่าจะทำตัวให้เรียบร้อย

หลังจากหลับไปเกินชั่วโมง รษิกาตื่นขึ้นมาและรู้สึกมีพลังมากขึ้น

มันเป็นเรื่องปกติที่จะรู้สึกง่วงในระยะแรกของการตั้งครรภ์

เมื่อเธอเดินออกจากห้อง เด็กๆ ก็วิ่งออกมาพร้อมรอยยิ้ม “แม่ตื่นแล้ว!”

การเห็นใบหน้าที่มีความสุขของพวกเขาทำให้รษิการู้สึกดีขึ้น

“แม่คะ หนูมีของขวัญให้แม่ด้วย!” ไอรดาจูบแม่แล้ววิ่งกลับไปที่ห้องของเธอ เมื่อเธอออกมา เธอก็ถือผ้าพันคอที่ถักอย่างประณีตไว้ในมือ

เมื่อรษิกาก้มลงไปกอดลูกสาว เธอก็พันผ้าพันคอรอบคอของแม่ทันที หลังจากจัดให้เรียบร้อยแล้วเธอก็ถามอย่างมีความหวัง “แม่คะ สบายไหม? รู้สึกอุ่นไหม?”

“ไอวี่เก่งมาก! ลวดลายบนผ้าพันคอนี้สวยจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่หนูเป็นอัจฉริยะด้านการออกแบบ ผ้าพันคอนี้นุ่มและฟูน่าใช้งานมากจริงๆ ขอบคุณมากนะลูก” รษิกาไม่เคยลังเลที่จะชมเชยลูกๆ ของเธอ

เด็กหญิงยิ้มอย่างสดใสและขยิบตาให้พี่ชายทั้งสองราวกับว่าเธอได้รับรางวัลอะไรบางอย่าง

วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน!