ความเจ็บปวดที่วิชุดาได้รับจากเส้นประสาทไม่ได้คงอยู่นาน และหลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เธอก็ลุกขึ้นได้เอง โดยมีหิมะตกลงอยู่บนใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอมองไปที่รษิกาด้วยความกลัว
“ถ้าคุณไม่อยากเจอกับความทรมานเช่นนี้อีก คุณก็ควรอธิบายทุกอย่างออกมา ว่าคุณทำให้แม่ของฉันถูกพิษได้ยังไง?” รษิกาตะโกนถามด้วยความโกรธแค้น
ในขณะเดียวกัน เลอศิลป์เริ่มเปิดเครื่องบันทึกเสียงอย่างลับๆ
“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย การันต์กำลังจะตายอยู่แล้ว แต่เขายังอยากทำให้ฉันเสื่อมเสียชื่อเสียงก่อนที่เขาจะสิ้นลมหายใจ” วิชุดาตอบกลับ ขณะที่เธอล้มตัวลงนั่งยองๆ
ท่าทางของเธอเริ่มเปลี่ยนไป ขณะที่เธอมองไปที่บอดี้การ์ดที่มีลักษณะน่ากลัวและที่มือลูกชายที่หัก เธอก็เริ่มรู้ตัว ด้วยความสามารถของรษิกาในตอนนี้ เธอสามารถทำลายครอบครัวของฉันเมื่อไรก็ได้ โดยเฉพาะเมื่อเธอมีการสนับสนุนจากตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ที่ทรงอำนาจ ดังนั้นจึงไม่มีความแตกต่างว่าเธอจะยอมรับหรือไม่
รอยยิ้มเหยียดบนริมฝีปากของวิชุดาเป็นที่สังเกตเห็นได้และรษิกากับเลอศิลป์ก็เห็นมัน
“ทำไมเขาต้องใส่ร้ายคุณ? หยุดพูดเรื่องบ้าๆ ได้แล้ว ตรงกันข้าม เขาต้องการปกป้องคุณ! คุณรู้ไหมว่าเขาอยากจะฆ่าตัวตายเพื่อช่วยคุณเก็บความลับเอาไว้?” รษิกาเตือนตัวเองให้อยู่ในอารมณ์สงบไว้ เพราะไม่ว่าจะยังไง การล้างแค้นในตอนนี้ก็ไม่มีอะไรทำให้วิชุดารู้สึกเจ็บปวดจริงๆ
“จริงเหรอ? ฆ่าตัวตายงั้นเหรอ? ฮ่าๆ! ถ้าเขาตายก็คงดี เขาควรจะตาย ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ทำอะไรนอกจากนำโชคร้ายมาให้ฉันและลูกๆ ของฉัน!” วิชุดาเริ่มตื่นตัวมากขึ้น
รษิกาไม่รู้สึกตกใจเมื่อได้ยินวิชุดาพูดเกี่ยวกับการันต์เช่นนั้น เพราะในที่สุด เธอคงมีชีวิตที่ยากลำบากกับเขาในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ซึ่งถือเป็นความผิดของเธอ แต่ว่าเขาเคยให้ทุกสิ่งที่เธอต้องการในตอนเริ่มต้น เขาซื้อบ้านและรถยนต์หรูหราให้เธอ แม้กระทั่งคอยดูแลเธออย่างดี
คิ้วของเลอศิลป์ขมวดเข้าหากันอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนวิชุดาจะเป็นคนที่จัดการได้ยากกว่าที่ฉันคิด ตอนนี้ฉันคิดว่านี่ก็สมเหตุสมผล เธอเป็นเมียน้อยที่วางแผนมาเป็นเวลาหลายปีและในที่สุดก็ขับไล่เมียเดิมทิ้งไป นอกจากการแสร้งทำเป็นหยิ่งและมีอารมณ์มากมายแล้ว ตัวตนที่แท้จริงของเธอก็ซ่อนอยู่เป็นอย่างดี เธอให้ความรู้สึกเหมือนขาดสติปัญญา แต่ที่จริงแล้วมันคือการแสร้งทำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...