หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 263

รษิกาเก็บต้นกล้ามาสองสามต้น เพราะเธอต้องการปลูกต้นไม้กับลูกๆ เธอ

อชิและเบนนี่ตื่นเช้ามาก เพราะตื่นเต้นกับกิจกรรมนี้อย่างถึงที่สุด

เมื่อได้เห็นว่าลูกๆ กระตือรือร้นแค่ไหน รษิกาจึงไม่อยากทำให้พวกเขาผิดหวัง

หลังจากได้รับต้นกล้า ทั้งสามคนก็ทำตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่ และเริ่มขุดดินตามจุดที่กำหนด

รษิกาตั้งใจใส่ชุดกีฬามาเพื่อจะได้ร่วมขุดหลุมไปกับอชิและเบนนี่

เมื่อทั้งสามคนร่วมกันทำงานเป็นทีม ทำให้พวกเขาขุดหลุมแรกเสร็จอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่พวกเขากำลังจะเริ่มขุดหลุมที่สองต่อ ก็มีเสียงเล็กๆ ของเด็กดังขึ้น

“คุณรษิกา!” ไอรดาตะโกนอย่างตื่นเต้นขณะที่มายืนข้างรษิกา

รษิกาหยุดขุดชั่วคราวและหันไปมองเธอด้วยความแปลกใจ “ไอวี่? หนูมาทำอะไรที่นี่?”

ถ้าจำไม่ผิด กลุ่มของเธออยู่ฝั่งตรงข้ามนี่นา…

“หนูอยู่กลุ่มเดียวกับคุณค่ะ คุณรษิกา!” ไอรดาตอบด้วยใบหน้าไร้เดียงสา

ใบหน้ารษิกาเต็มไปด้วยความสับสนงุนงง

ว่าไงนะ? เธออยู่กลุ่มเดียวกับฉันงั้นเหรอ? หมายความว่ายังไง?

เลอศิลป์เข้ามาขัดจังหวะความคิดของเธอโดยการพูดว่า “ไอวี่ทนไม่ได้ที่ต้องอยู่ห่างจากพวกคุณ ผมบอกครูพิมพ์รภาแล้ว เธอจึงอนุญาตให้พวกเรามาร่วมกลุ่มกับพวกคุณ คุณคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ? คุณรษิกา”

รษิกาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น

ไม่ได้นะ! แค่เขามายืนข้างฉันแบบนี้ ทุกคนต่างก็จับจ้องมากันหมดแล้ว! ฉันไม่อยากมีปัญหากับผู้หญิงคนนั้นจากเรื่องเมื่อคืนอีกแล้ว!