หลังจากรษิกากลับไปแล้ว เลอศิลป์ก็พาตัวไอรดากลับไปที่บ้านฟ้าศิริสวัสดิ์
พอพวกเขามาถึง ศศิตากับเอกพลก็รออยู่ที่ห้องนั่งเล่นพอดี โดยมีอัญชสานั่งหน้าละห้อยอยู่ข้างๆ พวกเขา
พอเห็นพวกเขา อัญชสาก็ลุกขึ้นยืนเพื่อให้การต้อนรับในทันที “เลอศิลป์ ไอวี่ไม่เป็นไรมากใช่ไหม?”
จากนั้นเธอก็คุกเข่าเพื่อตรวจดูอาการของไอรดา
ไอรดาหนีไปแอบอยู่ข้างหลังเลอศิลป์ เธอจับชายเสื้อของเลอศิลป์และไม่ยอมมองหน้าอัญชสา
อัญชสายังคงอดทนและเอื้อมมือไปจับมือของไอรดา “ไอวี่ ฉันขอโทษจริงๆ ที่ทำให้หนูไม่พอใจ ฉันก็แค่...”
พรึ่บ! ไอรดาสะบัดมือเธอออกไปในทันที
ฉันเกลียดคุณอัญชสาจอมวายร้ายคนนี้! เธอคือเหตุผลที่คุณรษิกาอยู่ห่างจากฉัน!
อัญชสายังไม่ยอมแพ้ เธอเข้าไปใกล้ไอรดามากขึ้นในขณะที่ศศิตากับเอกพลกำลังดูเฝ้าการพฤติกรรมของเธออยู่
ฉันจะให้ไอวี่แสดงให้พวกเขาเห็นว่าเราไม่สนิทกันไม่ได้!
เธอยื่นมือออกไปอีกครั้ง “ไอวี่ อย่ากลัวไปเลย ฉันแค่ต้องการตรวจดูอาการบาดเจ็บของหนูหน่อยเท่านั้น”
เธอจับมือไอรดาแล้วดึงเข้ามาใกล้ๆ โดยไม่รอคำตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...