หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 320

รษิกาไม่รู้ว่าการล้มป่วยของเธอส่งผลกระทบต่ออชิและเบนนี่มากขนาดนั้น ในขณะนั้นเธอก็พูดอะไรไม่ออก เมื่อคิดย้อนกลับไปสองคนนี้อยู่กับฉันมาตั้งแต่เกิด ในสายตาของพวกเขา ฉันคงเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ที่คอยดูแลและปกป้องพวกเขาอยู่เสมอ พวกเขาไม่เคยเห็นฉันป่วยถึงสองครั้งมาก่อน ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะตกใจ

ความเงียบกัดกินเวลาไปอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะลูบหัวของพวกเขาด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน “แม่ดีใจที่ลูกทั้งสองเป็นห่วงแม่ ในเมื่อลูกทั้งสองกลัวแม่จะเป็นหวัด แม่จะอยู่บนบกและดูลูกๆ ว่ายน้ำแทน”

เด็กชายทั้งสองชำเลืองมองกันและกัน ลังเลอยู่สองสามวินาทีก่อนที่จะพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

รษิกายิ้มด้วยความโล่งอก หลังจากที่เธอเก็บของกับเด็กๆ แล้ว พวกเขาก็ไปที่สระว่ายน้ำด้วยรถยนต์

เมื่อคิดว่าพวกเขาอาจจะได้มาบ่อยๆ เธอจึงลงทะเบียนสมัครสมาชิกที่นั่น

มันเป็นสระว่ายน้ำที่อยู่ในคฤหาสน์ ดังนั้นสภาพแวดล้อมภายในจึงเงียบสงบ มีพื้นที่ค่อนข้างใหญ่โตเช่นกัน

เนื่องจากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์จึงมีผู้คนจำนวนมากอยู่ข้างใน อย่างไรก็ตามมันไม่ได้คับแคบจนเกินไป และน้ำในสระก็สะอาดจนสามารถมองเห็นก้นสระได้

สระว่ายน้ำแบ่งออกเป็นสองส่วน คือพื้นที่สำหรับผู้ใหญ่และพื้นที่สำหรับเด็ก อชิและเบนนี่ว่ายน้ำเก่งพอตัว และในต่างประเทศก็ไม่ได้มีความแตกต่างอะไรขนาดนั้น เธอจึงปล่อยให้เด็กๆ ว่ายน้ำกับผู้ใหญ่

ความสนใจของฝูงชนถูกดึงไปที่เด็กน่ารักสองคนที่กำลังว่ายน้ำอยู่ในสระทันที

พวกเขาประหลาดใจที่เด็กชายว่ายน้ำได้เก่งขนาดนี้

รษิกานั่งกินขนมและดื่มน้ำอยู่ด้านข้าง เธอจับตาดูเด็กๆ ในขณะที่เธอทานอาหารว่างไปด้วย

เธอไม่ได้วางแผนที่จะว่ายน้ำ แต่เธออยู่ที่สระว่ายน้ำดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนมาใส่ชุดว่ายน้ำ ถึงแม้ชุดจะไม่ได้เปิดเผยอะไรมากนักแต่ก็แสดงให้เห็นถึงรูปร่างของเธอ

เธอนั่งไขว่ห้างอย่างผ่อนคลาย รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอมองดูลูกๆ ว่ายน้ำอยู่ในสระ