หลังจากที่รษิกาพาเด็กๆ ไปทานอาหารกลางวันแล้ว เธอซื้อเสื้อผ้าให้พวกเขาสองชุดก่อนกลับบ้าน
ลิสาเตรียมอาหารเย็นไว้เรียบร้อยแล้ว
รษิกานั่งที่โต๊ะอาหารกับพวกเขา ลิสาถามเด็กๆ ว่าพวกเขาไปทำอะไรมาบ้าง พวกเขาตอบตามความจริง บรรยากาศค่อนข้างอบอุ่นและเป็นกันเอง
หลังจากนั้นไม่นาน รษิกาสังเกตเห็นว่าเบนนี่กินอาหารช้ากว่าปกติ “เกิดอะไรขึ้นเบนนี่? ลูกกินอิ่มเกินไปจากมื้อกลางวันหรือเปล่า?”
ลิสาและอชิหันไปหาเบนนี่
เบนนี่ใช้มือข้างหนึ่งกุมท้องของเขาอยู่ใต้โต๊ะและใช้มืออีกข้างหนึ่งค่อยๆ กินอาหารอย่างช้าๆ หน้าของเขาซีดเซียวและดูเหมือนว่าเขาจะไม่สบาย
เมื่อเห็นน้องของเขาเป็นเช่นนั้นทำให้อชิกังวลใจ “เบนนี่ดูไม่ค่อยสบายเลยนะแม่”
รษิกาวางส้อมลงและเดินเข้าไปหาลูกชายของเธอ
เมื่อเห็นว่าแม่ของเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น เบนนี่ก็หยุดแกล้งทำและใช้ทั้งสองมือกุมท้องไว้ ใบหน้าของเขาบูดบึ้งไปหมด
“เกิดอะไรขึ้น? ลูกปวดท้องเหรอ?” เธอจับมือเขาด้วยสีหน้าจริงจัง พยายามคิดว่าเขาป่วยเป็นอะไร
เบนนี่พยักหน้าอย่างแรง ขณะที่เธอจับมือของเขา สีหน้าของเขาก็เคร่งเครียดขึ้น จากนั้นเขาได้กระโดดลงจากเก้าอี้และวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
รษิกายืนขึ้นและจ้องมองไปที่อชิอย่างเป็นกังวล “ลูกรู้สึกไม่สบายอะไรหรือเปล่า?”
อชิรู้ถึงสภาพร่างกายของเขาอย่างจริงจังและส่ายหัว
ลิสามองไปที่ห้องน้ำอย่างเป็นกังวลและเปลี่ยนความสนใจไปที่จานอาหาร “เรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้น ฉันแน่ใจว่าอาหารจานนี้คงไม่มีปัญหา”
รษิกายิ้มให้เธออย่างสบายใจ “ไม่ใช่ความผิดของอาหารจานนี้ ฉันคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเขาเป็นหวัดตอนที่ว่ายน้ำ หรือไม่ก็เพราะอาหารกลางวันที่ไม่ดี”
ลิสาพยักหน้าด้วยความโล่งอกแม้ว่าในใจของเราจะเจ็บปวดเล็กน้อย ตั้งแต่ที่ฉันมาดูแลครอบครัวนี้ แม่ลูกคู่นี้ก็ล้มป่วยอยู่บ่อยๆ ฉันสงสัยว่าพวกเขาอยู่รอดมาได้อย่างไรในอดีต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...