หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 329

หลังจากนั้นไม่นาน รษิกาก็สงบสติตัวเองลงก่อนที่จะคลายความกังวลของเขา “คุณเลอศิลป์ เบนนี่ไม่สบายไม่ได้เกี่ยวกับคุณ ฉันจะดูแลลูกของฉันเอง คุณควรใช้เวลาอยู่กับคู่หมั้นของคุณให้มากขึ้นแทนที่จะมาถามเรื่องลูกของฉัน ก่อนหน้านี้ ฉันเห็นว่าคุณอัญชสาบาดเจ็บสาหัสมาก ต้องมีใครสักคนคอยอยู่ข้างๆ ตลอดเวลานะ”

สายตาเลอศิลป์หม่นหมองไปเขาได้ยินเช่นนั้น

หัวใจรษิกาเต้นรัวเมื่อเธอสบตาเขา แต่เธอไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

แต่เธอสัมผัสได้ว่าเขาดูไม่พอใจกับสิ่งที่เธอเพิ่งพูดออกไป

เอาอีกแล้ว ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรผิดนะ ทุกอย่างที่ฉันบอกมันคือความจริงทั้งนั้น

รษิกาจ้องตาเขาอย่างไม่สะทกสะท้าน

หลังจากนั้นครู่เดียว เลอศิลป์ก็บังคับตัวเองให้สงบอารมณ์ลงได้ก่อนที่จะอธิบายให้รษิกาฟังอย่างใจเย็นว่า “อัญชสาแขนหักและเธอมาที่โรงพยาบาลได้สองสามวันแล้ว เธอไม่เป็นอะไรมากและไม่ต้องให้ผมดูแล ที่ผมมาก็เพื่อมาถามเบนนี่เพราะเขาเป็นเพื่อนที่ดีมากกับไอวี่ ถ้าไอวี่ถามเรื่องเบนนี่ อย่างน้อยผมก็จะได้รู้ว่าต้องบอกอะไรกับเธอ”

พอเห็นสายตาของรษิกาและเด็กๆ ที่มองมาทางเขาแล้ว เขาก็ต้องอ้างไอรดาเป็นข้อแก้ตัว ไม่อย่างนั้น เขากังวลว่ารษิกากับเด็กๆ จะไม่บอกอะไรเขาเลย

เลอศิลป์นึกถึงเวลาที่ไอรดาอยู่กับรษิกา เขารู้สึกงุนงงว่าทำไมเรื่องถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้

พอพูดถึงไอรดา ท่าทีของรษิกาก็อ่อนลง แต่มีบางอย่างที่เลอศิลป์พูดและทำให้เธอเอะใจเล็กน้อย

เนื่องจากอัญชสาเข้ามารักษาที่โรงพยาบาลมาสองสามวันแล้ว เลอศิลป์ต้องอยู่เคียงข้างเธอในช่วงนี้

ไม่อย่างนั้น ไม่มีทางที่เขาจะรู้เยอะขนาดนี้ในเรื่องอาการบาดเจ็บของเธอ

อย่างไรก็ตาม รษิกาก็ต้องบอกเลอศิลป์เกี่ยวกับอาการของเบนนี่แต่บอกด้วยน้ำเสียงที่เย็นชามากๆ ว่า “ถ้าไอวี่ถามถึงเบนนี่ บอกเธอแค่ว่าเขาเป็นหวัดระหว่างไปว่ายน้ำ ไม่มีอะไรร้ายแรง อาการเขาจะดีขึ้นหลังจากกินยาไปสักพัก บอกเธอแค่นี้พอ ฉันไม่สามารถบอกรายละเอียดมากไปกว่านี้ได้แล้ว”