เมื่ออยู่ข้างบนอัครพลก็ถอนหายใจ “จับตาดูฝนทิพย์เอาไว้ เธอเป็นคนกล้าบ้าบิ่น ฉันเลยกลัวว่าเธอจะทำอะไรโง่ๆ” เขาบอกกับจักรภพ
จักรภพรีบตกลงตามคำขอ "ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับ"
“แล้วอย่าไปเอาคำพูดของฝนทิพย์มาใส่ใจ เราจะจัดหาสมุนไพรให้คุณหมอรษิกาตามที่เธอต้องการ ฉันจะรับผิดชอบเองหากฟ้าศิริสวัสดิ์สร้างปัญหาให้กับเรา” อัครพลพูดว่า “คชาเรศกรุ๊ปปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาเสมอ เราจึงไม่สามารถทำลายหลักการของเราได้”
จักรภพพยักหน้าตอบ “ผมกำลังจะโทรหาคุณหมอรษิกาตอนนี้เพื่ออธิบายสถานการณ์ให้เธอฟัง” เขากล่าว
อัครพลพยักหน้าห้วนๆ “เธอออกไปได้ ปู่เหนื่อยแล้ว"
หลังจากรับรู้สิ่งที่ฝนทิพย์ทำ อัครพลก็เย็นชาด้วยความโกรธ เขาเหนื่อยล้าหลักจากเขาจัดการกับเรื่องนี้
หลังจากพาอัครพลเข้านอนแล้ว จักรภพก็ออกจากห้องนอนไปจากนั้นเขาจึงโทรหารษิกา
ในขณะอยู่ที่ทำงาน รษิกาก็กำลังรู้สึกหนักใจ
เริ่มมืดแล้ว แต่คชาเรศกรุ๊ปก็ยังไม่มาส่งสมุนไพรให้เธอ
เธอชักจะเอนเอียงเชื่อว่าคมสันอาจจะพูดถูก ที่คชาเรศสัญญาว่าจะตรวจสอบเรื่องนี้ แต่นั่นเป็นเพียงข้ออ้างที่จะปฏิเสธเธอเท่านั้น
ถ้าเขาพูดถูก ฉันจะต้องหาวิธีติดต่อกับบริษัทสมุนไพรในเมืองใกล้เคียง แม้ว่าการส่งสมุนไพรต้องใช้เวลา แต่นั่นก็เป็นวิธีเดียวในตอนนี้ ฉันสงสัยว่าถ้าบริษัทรอบๆ เมืองได้รับคำขู่จากฟ้าศิริสวัสดิ์ล่ะ
พอคิดได้แบบนั้น รษิกาจึงนำโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหารุ่นพี่ที่เธอพบในการประชุมวิชาการครั้งก่อน
เธอเพิ่งหยิบโทรศัพท์เมื่อโทรศัพท์เริ่มสั่นและมีเสียงเรียกเข้า
รษิกาขมวดคิ้วด้วยความตกตะลึงและมองที่หน้าจอ ดวงตาของเธอเป็นประกายเมื่อเห็นหมายเลขของผู้โทรเข้า "คุณจักรภพ” เธอทักทาย
จักรภพพูดกับเธออย่างรู้สึกผิดว่า “คุณหมอรษิกา ผมได้ตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกัน ผมจัดการแล้วครับ เพราะงั้นเราจะส่งสมุนไพรที่คุณต้องการไปที่สถาบันวิจัยในเช้าวันพรุ่งนี้เลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...