หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 413

ใบหน้าของจรัญธรสลดลงเมื่อเขาได้ยินคำปฏิเสธของเธอ และน้ำเสียงของเขาก็ฟังดูยืนกราน “ผมคิดว่าคุณเข้าใจเจตนาของผมผิดไปนะครับ ผมไม่ได้หมายถึงมิตรภาพแบบนั้น”

รษิกาขมวดคิ้วด้วยความสับสน เธอไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

จรัญธรยิ้มอย่างมีเลศนัย “คืนเดียวก็น่าจะเพียงพอแล้วที่เราจะทำความรู้จักกัน”

ประโยคนั้นแสดงเจตนาของเขาอย่างชัดเจน

รษิกาอึ้งไปชั่วขณะ แต่เธอก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่ สีหน้าของเธอเย็นชาขึ้นมาทันที “ฉันไม่สนใจหรอกค่ะ กรุณาอย่ามารบกวนกันเลยนะคะ ฉันอยากอยู่คนเดียวสักพัก!”

จรัญธรหน้าบึ้งเมื่อได้ยินการปฏิเสธครั้งที่สองของเธอ

น่าเสียดายที่มีคนมากเกินไปในงานเลี้ยงนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรเธอได้ เขากลับยืดตัวตรงอย่างไม่พอใจและยกแก้วไวน์เข้าหาเธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเชิงขู่ออกไปว่า “ถ้าอย่างนั้น คุณคงจะไม่ปฏิเสธการดื่มในครั้งนี้ ใช่ไหมครับ?”

รษิกาดูลังเล

เห็นได้ชัดว่าจรัญธรเป็นผู้ชายเจ้าชู้ และเธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะหลอกเธอหรือเปล่า

เมื่อรู้สึกถึงความกังวลของเธอ จรัญธรก็พูดเยาะเย้ยออกมาว่า “อ้อ คุณสบายใจได้เลยครับ ที่นี่มีคนเยอะแยะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก ผมไม่ใช่คนประเภทที่จะบังคับให้ผู้หญิงทำอะไรตามต้องการอยู่แล้วครับ”

รษิกาขมวดคิ้ว แต่ยังคงชนแก้วของเธอกับเขา พร้อมจิบด้วยความสุภาพ

จรัญธรมองเธอด้วยสายตาที่อันตรายและหันกลับไปที่ผู้คนในงาน

เมื่อเธอเห็นเขาเดินจากไป รษิกาก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ทันทีที่จรัญธรกลับมายังผู้คนในงาน กลุ่มหนุ่มๆ ก็เข้ามารุมล้อมเขาและหยอกล้อว่า “โอ๊ย ยังมีผู้หญิงที่ไม่ตกหลุมรักคุณจรัญธรด้วยเหรอเนี่ย? ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน? ทำไมเธอถึงได้หยิ่งขนาดนี้?”

จรัญธรจ้องมองชายคนนั้น