หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 497

เจ้าหญิงนิทรา กับคุณรษิกา

เลอศิลป์ตอบกลับและแท็กรษิกาในการตอบกลับของเขา คำตอบของเขาทำให้เกิดความฮือฮาภายในกลุ่ม เนื่องจากเขามักจะเป็นพวกที่ไม่มีตัวตนอยู่ในกลุ่มแชท

รษิกากำลังจะออกจากแชทแต่เมื่อเธอเห็นการแจ้งเตือน ด้วยความประหลาดใจเธอจึงกลับเข้าไปในกลุ่มแชทและอ่านคำตอบของเลอศิลป์

เกิดความเงียบอยู่พักหนึ่งหลังจากที่ได้รับคำตอบจากเลอศิลป์ การพูดคุยที่ครึกครื้นในกลุ่มนั้นก็เงียบลงทันที รษิกาไม่รู้ว่าผู้ปกครองคนอื่นๆ ตกใจกับการมีส่วนร่วมของเลอศิลป์หรือพวกเขากำลังรอคำตอบจากเธอ

เธอจ้องข้อความของเลอศิลป์อยู่เป็นเวลานานและขมวดคิ้วเพื่อคาดเดาเจตนาของเลอศิลป์ ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจที่จะไม่ใส่ใจกับกลุ่มแชทและออกจากกลุ่มแชทนั้นไป

อชิและเบนนี่นั่งอยู่เงียบๆ ข้างรษิกาและคอยจ้องมองเธอ เมื่อพวกเขาเห็นว่าอารมณ์ของเธอเปลี่ยนไป พวกเขาเริ่มกังวลและกลัวว่าเธอจะตัดสินใจถอนตัวออกจากละครเรื่องนี้

“พวกเราง่วงแล้ว แม่ครับ เรากลับไปที่ห้องกันไหม?” เด็กชายทั้งสองแกล้งทำเป็นหาวในขณะที่แอบดูปฏิกิริยาของรษิกา

ความคิดของรษิกาหยุดฟุ้งซ่านในทันทีและเด็กๆ สามารถดึงความสนใจของเธอกลับมาได้สำเร็จ เธอลูบหัวของพวกเขาด้วยความรักและพูดว่า “ได้สิ มานอนแต่หัวค่ำกันเถอะ พรุ่งนี้แม่จะไปส่งลูกๆ ที่โรงเรียน”

ดวงตาของเด็กชายทั้งสองเป็นประกายเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขาพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น

รษิกาฝืนยิ้ม เธอพาเด็กๆ ไปที่ห้องนอนและห่มผ้าให้พวกเขา

หลักจากที่เธอออกไปแล้ว เด็กชายทั้งสองก็ได้ยินเสียงเธอปิดประตูห้อง จากนั้นพวกเขาก็ลืมตาขึ้นอย่างระมัดระวังและลุกขึ้นนั่งบนเตียง

“อชิ พี่รู้เรื่องราวของเจ้าหญิงนิทราไหม?” เบนนี่จองมองอชิในความมืดและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เด็กชายทั้งสองสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของรษิกาเปลี่ยนไปตลอดทั้งคืน

หลังจากรู้ว่าละครที่พวกเขาต้องเล่นคือเรื่องเจ้าหญิงนิทรา รษิกาก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด