หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 522

ไอรดาไม่ได้มาค้างคืนที่บ้านรษิกาเป็นเวลานาน เธอจึงรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อก้าวเข้าไปในบ้านและเริ่มวิ่งเล่นรอบๆ ไปกับเด็กชายทั้งสองคน พวกเขาหยุดวิ่งไล่กันเมื่อรษิกาเรียกพวกเขาไปทานมื้อเย็น

หลังมื้อเย็น รษิกาเล่นกับเด็กๆ สักพักก่อนที่จะให้พวกเขาลองชุด

โรงเรียนอนุบาลแห่งนี้เป็นโรงเรียนที่ใหญ่โตและอู้ฟู่ ดูเหมือนว่าพวกเขาลงทุนไปกับเครื่องแต่งกายในการแสดงไปมากโขเพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบ เด็กๆ เริ่มแปลงร่างเป็นตัวละครที่พวกเขาแสดงทันทีที่พวกเขาสวมชุด

อชิและเบนนี่สวมใส่ชุดแบบเดียวกันแต่คนละสี โดยชุดหนึ่งเป็นสีน้ำเงินและอีกชุดหนึ่งเป็นสีเขียว นอกจากจะได้ใส่ชุดที่มีปีกแล้ว พวกเขายังได้ใส่หูแหลมๆ อีกด้วย

แม้ว่าจะไม่ได้แต่งหน้า แต่เมื่อสวมชุดแล้ว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเด็กชายทั้งสองนั้นเหมือนเอลฟ์คู่หนึ่งจริงๆ

ส่วนไอรดา เธอได้รับชุดคลุมแม่มดสีดำ หมวกสีดำ และไม้กายสิทธิ์

เธอดูแปลกตามากเมื่อสวมชุดดังกล่าว เพราะใบหน้าที่สุดแสนจะไร้เดียงสาของเธอ ทำให้เธอดูเหมือนนางฟ้าตัวน้อยที่อยู่ในชุดแม่มด

เด็กๆ ต่างสนุกสนานที่ได้เห็นแต่ละคนในชุดของตัวเอง พวกเขาเอียงคอถามรษิกาว่า “แล้วชุดแม่ล่ะครับ?”

เมื่อสวมเครื่องแต่งกาย พวกเขาเหมือนหลุดมาจากเทพนิยายจริงๆ

เด็กๆ จึงอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เห็นรษิกาในชุดของเธอบ้าง

รษิกายิ้มจางๆ ก่อนที่จะเดินไปที่ห้องเธอพร้อมกับชุดที่ตัวเองต้องใส่

ไม่นานนัก เธอก็เดินออกมาจากห้อง

เด็กๆ ต่างตื่นเต้นกันถ้วนหน้าเมื่อได้ยินเสียงประตู

แต่พวกเขาก็ต้องงุนงงกันยกใหญ่ เมื่อเห็นว่ารษิกายังคงสวมชุดเดิมที่ใส่ก่อนหน้านี้

“ชุดพอดีตัวเลย” เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าพวกเขา รษิกาก็ยิ้มกว้าง “ฉันจะใส่ชุดนี้ในวันพรุ่งนี้เท่านั้นจ้ะ เอาล่ะเด็กๆ ได้เวลานอนกันแล้ว ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเดี๋ยวนี้เลย”