หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 589

ศศิตาส่งอัญชสาไปถึงบ้านภักดีสรวง เธอพูดคุยกับจันทราอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกลับออกไป

จันทรากับอัญชสามองดูศศิตาออกไปก่อนที่จะกลับเข้าบ้าน

“แขนลูกยังเจ็บอยู่ไหม?” จันทราจ้องมองแขนข้างที่เจ็บอยู่ของลูกสาวด้วยความตื่นตระหนก

เธอไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมลูกสาวเพราะอยากให้ความสัมพันธ์ของอัญชสากับศศิตาพัฒนาไปมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าเธอไม่ห่วงลูกสาวแท้ๆ ของเธอ

อัญชสาส่ายหน้า สีหน้าเธอมีแต่ความรำคาญ “หนูไม่เป็นไรค่ะ หนูจะขึ้นไปข้างบนนะคะ”

เธอเดินขึ้นบันไดไปโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก

คิ้วของอัญชสาขมวดแน่นขณะจ้องมองแผ่นหลังของลูกสาว

เวลาต่อมา เธอก็ได้ยินเสียงกระแทกประตูปิดดังมาจากข้างบน

มันทำให้เธอสับสนเพราะเธอไม่รู้ว่าทำไมลูกสาวถึงอารมณ์เสียทันทีที่ออกจากโรงพยาบาล

ส่วนทางด้านอัญชสา หลังจากล็อกประตูอยู่ในห้องแล้ว เธอก็คิดว่าควรจะทำอะไรบ้างก่อนจะโทรไปหาเลอศิลป์

เธอได้แต่รอให้เลอศิลป์มาเยี่ยมตอนที่ยังอยู่ในโรงพยาบาล

แต่เธอออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว แม้ว่าเขาจะไม่อยากมาเยี่ยมเธอเลย เธอก็สามารถเดินทางไปเจอเขาเองได้

ทั้งนี้ทั้งนั้น เธอไม่อยากให้เลอศิลป์มีโอกาสเจอรษิกามากเพิ่มขึ้นอีก

เธอจ้องมองโทรศัพท์ด้วยใบหน้าบูดบึ้งขณะพยายามปรับอารมณ์อย่างสุดความสามารถ เพราะอย่างไรแล้ว มันคงแย่มากถ้าเขาได้ยินความหงุดหงิดในน้ำเสียงของเธอ

แต่ไม่มีใครรับสายแม้ว่าเธอจะรออยู่นานมากแล้วก็ตาม