ระหว่างนั้น รษิกาไม่ได้รู้เรื่องที่อัญชสากับแม่ของเธอวางแผนเอาไว้เลย
เธอใช้เวลาทั้งวันเล่นอยู่กับเด็กๆ และคุยกับเลอศิลป์ ดังนั้นเมื่อเธอล้มตัวลงนอนก็รู้สึกง่วงไปในทันที
แต่เธอก็ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นในวันต่อมา
รษิกาลืมตามาอย่างงุนงงและรับสายโดยไม่ได้ดูก่อนว่าใครโทรมา
“คุณรษิกา ตื่นแล้วหรือยังครับ? ผมมีบางอย่างที่ต้องการให้คุณดู”
เธอแทบไม่ทันหายใจเมื่อเสียงของเจตนินส่งมาตามสาย
เมื่อรู้ว่าเป็นเจตนิน รษิกาก็ตื่นตัวในทันที เธอถามด้วยความสงสัยว่า “มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเหรอคะ?”
รษิกาแทบไม่มีเรื่องส่วนตัวจะคุยกับเจตนิน ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าเขาโทรมาหาเธอเพราะเรื่องธุรกิจหรือไม่ก็เรื่องทางการแพทย์
ไม่ว่าเรื่องไหน เธอก็ไม่ควรละเลย
เจตนินพูดต่อไปว่า “คุณจำโจ้ได้ไหม? เด็กที่เราไปให้คำปรึกษาทางการแพทย์มาเมื่อคราวก่อนน่ะ”
สีหน้าของรษิกาเศร้าหมองไปทันที “จำได้ค่ะ มีอะไรเหรอ?”
ระหว่างการให้คำปรึกษานั้น ดนัยทำให้เด็กคนนั้นกลัว ส่งผลให้เขาใจสั่นจนหมดสติ การที่รษิกาเข้าไปช่วยเท่านั้นที่ทำให้โจ้ฟื้นคืนสติ
ดังนั้นรษิกาจึงจำเด็กคนนั้นได้เป็นอย่างดี
“สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าติดต่อผมมาเมื่อครู่นี้ พวกเขาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่โจ้มีไข้สูงและเข้าโรงพยาบาลไปแล้ว ผมคิดว่าในเมื่อคุณให้คำปรึกษากับเขาเมื่อคราวก่อน คุณอาจจะคุ้นเคยกับสถานการณ์นั้นเป็นอย่างดี ถ้าคุณพอมีเวลา คุณจะไปลองดูก่อนได้ไหมครับ?” เจตนินถามอย่างสุภาพ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...