หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 699

เจตนินขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ระหว่างมื้ออาหาร

เขากลับมาพร้อมกับขอโทษขอโพยเธอว่า “ผมคงต้องขอโทษคุณด้วย คุณปู่เรียกตัวผมให้กลับบ้านด่วนโดยไม่ได้อธิบายถึงเหตุผลอะไรเลย”

รษิกายิ้มให้เขาด้วยความเข้าใจ “ถ้าคุณปู่เรียกพบ ฉันว่าคุณควรรีบกลับนะคะ ฉันกลับบ้านเองได้ค่ะ”

เขาขอโทษเธออีกครั้งก่อนที่จะขอตัวกลับไป

เธอทานอาหารจนเสร็จก่อนที่จะเหลือบดูเวลา ซึ่งตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้ว เธอรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเด็กๆ ที่อยู่ที่บ้าน ก่อนที่จะลุกขึ้นไปชำระเงินค่าอาหาร

“คุณผู้ชายที่กลับไปก่อนหน้าชำระเงินให้เรียบร้อยแล้วครับ” พนักงานบอกเธอพร้อมรอยยิ้ม

รษิการู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น

เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่ามื้อนี้ฉันจะเป็นคนเลี้ยงเพื่อแทนคำขอบคุณ? แต่เขาก็ยังเป็นคนจ่ายเงิน…

“อ้อ แล้วคุณผู้ชายก็ฝากของขวัญนี้ไว้ด้วยค่ะ” พนักงานยื่นช่อดอกไม้ให้กับเธอพร้อมด้วยสีหน้าอิจฉา “คุณโชคดีมากเลยนะคะ”

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเจตนินถูกเข้าใจผิดอีกครั้งโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

รษิกามองไปที่ดอกไม้ตอนที่เธอกำลังจะอธิบายตนเอง

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเจตนินมีเจตนาอย่างไร แต่การกระทำของเขานั้นก่อให้เกิดความเข้าใจผิด

เธอกลัวว่าสถานการณ์อาจจะยุ่งเหยิงไปมากกว่านี้หากเธอพยายามที่จะอธิบายมากเกินไป

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็ยิ้มและรับช่อดอกไม้มาจากพนักงานโดยไม่ได้เอ่ยอะไรก่อนที่จะหันหลังและเดินออกจากร้านอาหารไป

รษิกาเรียกรถแท็กซี่ได้หลังจากที่เธอยืนรอรถอยู่ที่สี่แยกอยู่ครู่หนึ่ง

เธอหอบช่อดอกไม้และขึ้นรถแท็กซี่ โทรศัพท์ของเธอส่งเสียงแจ้งเตือนว่ามีข้อความเข้า มันเป็นข้อความจากเจตนินที่ส่งมาว่า ผมถึงบ้านแล้ว

ก่อนที่รษิกาจะทันได้ตอบกลับข้อความของเขาและถามเกี่ยวกับช่อดอกไม้ เธอก็ได้รับข้อความจากเจตนินกลับมาเสียก่อน คุณได้รับดอกไม้หรือเปล่าครับ?

รษิกาขมวดคิ้วและเหลือบตามองไปยังช่อดอกไม้ นิ้วของเธอพิมพ์รัวเร็วบนหน้าจอโทรศัพท์ ฉันได้รับดอกไม้แล้วค่ะ ว่าแต่ ทำไมคุณถึงให้ดอกไม้ฉันล่ะคะ?

เจตนินอ่านข้อความที่รษิกาตอบกลับและขมวดคิ้ว เขาเม้มปากขณะที่พิมพ์ข้อความตอบกลับเธอไปว่า ผมไม่ควรให้ดอกไม้คุณหลังจากที่คุณเลี้ยงข้าวผมเหรอ?

รษิกางุนงงกับคำตอบที่เธอได้รับ เธอพิมพ์ข้อความตอบกลับไปว่า คุณไม่ได้เป็นคนจ่ายค่าอาหารเหรอคะ?

แววตาของเจตนินเต็มไปด้วยความขบขันขณะที่เขาพิมพ์ ตระกูลดำรงกุลไม่มีทางให้สุภาพสตรีจ่ายค่าอาหารให้หรอกครับ แค่คุณมาทานอาหารกลางวันเป็นเพื่อนผมก็มากเกินพอแล้ว