ในตอนนี้มีเพียงสองคนเท่านั้นที่อยู่ในห้องอาหาร
เลอศิลป์มองไปรอบๆ กายก่อนที่สายตาของเขาจะสะดุดกับลูกสาวตัวเอง
เด็กหญิงตัวน้อยยังคงหงุดหงิดที่รษิการีบผละจากไป ดังนั้นเมื่อเธอเห็นพ่อของตนเอง ไม่เพียงแค่เธอจะไม่กลัว แต่เธอยังเบือนหน้าหนีไปด้วยความโกรธอีกด้วย
ความบึ้งตึงปรากฏบนใบหน้าของเลอศิลป์
ด้วยรู้ดีว่าไอรดานั้นเป็นคนลึกลับซับซ้อนและยากที่จะรับมือเหมือนกับที่พ่อของเธอเป็น งานนี้จึงตกเป็นของครรชิต ผู้ช่วยของเลอศิลป์ที่ต้องเข้ามาจัดการ
“คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ? คุณหนูไอรดา”
เด็กหญิงตัวน้อยเหลือบมองเขานิดหนึ่งก่อนที่จะหันหน้าหนีไปอย่างโกรธเกรี้ยวอีกครั้ง
ครรชิตมองสำรวจร่างกายเธอ และเมื่อเห็นว่าเธอปลอดภัยดี เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและหันไปรายงานเจ้านายของเขา
เลอศิลป์หรี่ตาและหันหน้าไปมองผู้หญิงที่อยู่ข้างลูกสาวเขา
เมธินีแน่นหน้าอกเมื่อสบตาเขา และเธอก็แอบบีบมือตัวเองไว้แน่นเพื่อตั้งสติให้มั่น
“รษิกาอยู่ไหน?”
ท่าทีของเลอศิลป์เคร่งขรึมขณะที่เขามองใบหน้าของเมธินี
เขารู้ได้เลยหรือว่าเป็นเธอ?
เมธินีรู้สึกกังวลใจแต่ก็รู้สึกโล่งใจไปในเวลาเดียวกัน ที่เพื่อนสนิทของเธอออกไปทันเวลา
ชายคนนี้แผ่พลังงานออกมาจนเหลือจะทน! ฉันรู้สึกเหมือนกับจะหายใจไม่ออก
ใครจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากรษิกายังอยู่ตรงนี้?
“ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไรนะ! พวกคุณเป็นใครกัน? หยาบคายมากเลยนะที่เข้ามาโดยไม่เคาะประตูก่อนน่ะ”
เมธินีพยายามข่มอารมณ์ตัวเองและปล่อยทักษะการแสดงอันแสนเลิศล้ำออกมา เธอดึงเด็กหญิงเข้ามาในอ้อมแขนขณะจ้องมองกลุ่มชายที่อยู่ตรงหน้าด้วยความระแวดระวัง
รอยย่นระหว่างคิ้วของเลอศิลป์ยิ่งลึกขึ้น “ที่คุณกอดอยู่นั่นคือลูกสาวผม คุณเป็นคนที่โทรหาผมเหรอ?”
เมธินีนิ่งไปครู่หนึ่ง “ใช่ ฉันเองแหละ” เธอตอบอย่างแข็งกร้าว
เลอศิลป์จ้องเจออย่างไร้อารมณ์ก่อนจะกวาดตามองทุกอย่างภายในห้องอาหารแห่งนั้น
เสียงเธออาจจะเหมือนผู้หญิงที่โทรมาหาเมื่อครู่นี้
แต่เธอคิดว่าจะหลอกฉันได้อย่างนั้นหรือ?
อีกอย่าง สภาพของห้องนี้ก็เหมือนเพิ่งผ่านการพยายามซ่อนเร้นอะไรบางอย่างจนเห็นได้ชัด
จริงอยู่ว่ามีชุดจานชามอยู่บนโต๊ะแค่สองชุด แต่เก้าอี้อีกสามตัวนั้นดูเหมือนเพิ่งถูกเคลื่อนย้าย
ไม่มีทางที่พนักงานในร้านเทวภักษ์จะทำผิดพลาดเช่นนี้แน่นอน มันจะต้องมีคนนั่งอยู่ตรงนี้ก่อนที่ฉันจะมาถึง
อาหารทั้งหมดบนโต๊ะนี้ก็ไม่น่าจะมีไว้สำหรับแค่ผู้หญิงหนึ่งคนและเด็กอีกคนเดียว
หลังจากกวาดตามองไปทั่ว เขาก็จ้องหน้าเมธินีอีกครั้ง
หญิงสาวรู้สึกไม่ดีขึ้นมาทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...