หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 70

“เธอต้องชดใช้กรรมที่มารังแกแม่ของพวกเรา” อชิพูดเยาะออกมาด้วยความเย็นชา

เบนนี่พยักหน้าตอบรับอย่างจริงจังพร้อมกับเริ่มกดแป้นพิมพ์อีกครั้ง

อชิมองเขาด้วยความสงสัย “นายกำลังจะทำอะไร?”

เบนนี่รู้สึกตื่นเต้นพร้อมกับอธิบายพี่ชายของเขาไปว่า “ฝ่ายเทคนิคของพวกเขานี่ไม่ได้เรื่องเลย ไวรัสที่ผมทำขึ้นมันง่ายมากเลยนะพี่ แต่จนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่สามารถถอดรหัสได้เลย เพราะฉะนั้นผมจะเพิ่มความยากและยั่วโมโหให้นางปีศาจนั่นโกรธมากขึ้นซะหน่อย”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อชิก็พยักหน้าเห็นด้วย “มันจะดีมากถ้าพวกเขาถอดรหัสของนายไม่ได้ วิธีนี้แหละจะทำให้คนหัวเราะเยาะเธอมากขึ้นไปอีก แล้วเรามารอดูกันว่าเธอยังจะกล้ามารังแกแม่ของพวกเราอีกไหม”

เพราะฉะนั้นเบนนี่จึงหันกลับไปสนใจแล็ปท็อปเขาของอย่างเต็มที่

ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นอยู่ใกล้ประตูห้อง

อชิซึ่งเป็นเด็กที่มีประสาทสัมผัสด้านการได้ยินอย่างเฉียบคม ขณะที่เขาได้ยินเสียงดังจากภายนอก เขาจึงสะกิดเบนนี่

เบนนี่เร่งเขียนโค้ดให้เสร็จอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งยื่นแล็ปท็อปให้กับอชิ

เมื่อรษิกาเปิดประตูเข้ามาในห้อง เธอก็เห็นว่าอชิกอดแล็ปท็อปไว้ ส่วนเบนนี่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียง และแอบมองหน้าจอด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ลูกทั้งสองไม่สบายไม่ใช่หรือไง? ทำไมถึงยังเอาแล็ปท็อปมาใช้แทนที่จะนอนพักผ่อนล่ะ?” รษิกาขมวดคิ้วด้วยความสงสัยขณะที่เธอค่อยๆ นั่งลงข้างลูกชาย “มานี่สิ แม่ขอดูอาการพวกลูกอีกครั้งก่อน”

หัวใจของอชิและเบนนี่เต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้นของแม่

แม่มีทักษะที่น่าเหลือเชื่อ ถ้าเกิดว่าเธอตรวจดูพวกเราอีกครั้ง พวกเราต้องโดนจับได้อย่างแน่นอน และสิ่งที่เราสองคนกำลังแอบทำอยู่ก็จะถูกเปิดเผยเช่นกัน

รษิกาเอื้อมมือไปจับมือเบนนี่ แต่เขาหลบทันเสียก่อน

“เป็นอะไร?” รษิกาจ้องมองเขาด้วยความงงงวย

เบนนี่จับข้อมือตัวเองไว้แน่นด้วยความระมัดระวังขณะที่หันไปหาอชิเพื่อขอความช่วยเหลือจากเขา

แต่ในทางกลับกัน อชิกลับสงบและใจเย็นเป็นอย่างมาก เขายื่นมือไปให้รษิกาพลางพูดขึ้นว่า “จริงๆ แล้วผมรู้สึกดีขึ้นหลังจากได้กินยาครับแม่ แต่ถ้าแม่ยังไม่สบายใจแม่ก็ตรวจดูพวกเราอีกครั้งก็ได้นะครับ”

และแล้วเขาก็ดึงความสนใจของรษิกาได้สำเร็จ รษิกาเริ่มตรวจร่างกายของอชิ และหลังจากตรวจดูอย่างมั่นใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับร่างกายของอชิ รษิกาจึงหันไปมองเบนนี่

เธอนึกขึ้นได้ว่าอาการของเบนนี่รุนแรงเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นว่าอชิทำอย่างไร เบนนี่ก็รู้สึกตัวขึ้นพร้อมกับพุ่งตัวเข้าไปหารษิกาด้วยรอยยิ้มกว้าง “แม่ ผมก็รู้สึกดีขึ้นมากเหมือนกัน! ยาที่แม่ให้พวกเรากินมันวิเศษมากจริงๆ ครับ! แม่เป็นหมอที่เก่งที่สุด พี่อชิกับผมรู้สึกชื่นชมและพวกเราก็รักแม่ที่สุดในโลกเลยครับ!”

รษิกาส่ายหัวออกมาด้วยความขบขัน หลังจากที่เธอตรวจร่างกายของเด็กๆ และเห็นว่าพวกเขาสบายดี เธอจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในเวลานั้นเธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเช่นกัน

“แต่ผมก็ยังรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร” เบนนี่พูดขึ้นอย่างจริงจัง

หัวใจของรษิกาเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินเช่นนั้น เพราะว่าเธอเป็นห่วงเขามาก

แต่เธอก็ต้องประหลาดใจขึ้นเมื่อได้ยินลูกชายอ้อนเธออย่างอ่อนโยนว่า “ผมอยากให้แม่กอดผม ผมจะได้รู้สึกดีขึ้นครับ”

หลังจากสิ้นสุดเสียงของเขา ร่างอวบๆ ที่แสนจะนุ่มนิ่มก็พุ่งเข้ามาหาเธอ

รษิกาอุ้มเขาเข้ามาสู่อ้อมกอดของเธอด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข ทันใดนั้นสิ่งที่เธอรู้สึกสงสัยก็พลันมลายหายไป ขณะที่เธอกำลังกอดเบนนี่เธอก็เหลือบไปเห็นหน้าจอแล็ปท็อปและพูดขึ้นว่า “อชิ ลูกกำลังทำอะไร?”

แต่เมื่อรษิกากำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับเบนนี่ อชิจึงใช้โอกาสนี้เปลี่ยนหน้าหน้าจอไปด้วยความรวดเร็ว ราวกับว่าก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย อชิหันขึ้นมาสบตากับรษิกา “ผมกำลังศึกษาแนวโน้มของหุ้นในวันนี้ครับแม่ ผมกำลังลงทุนในบริษัทต่างประเทศและได้รับเงินจำนวนหนึ่งแล้วครับ”

“พี่อชิมีรายได้มากกว่าห้าสิบล้านเชียวนะ!” เบนนี่รู้สึกภูมิใจในตัวพี่ชายมากกว่าตัวเขาเองด้วยซ้ำ

เมื่อรษิกาได้ยินจำนวนเงิน เธอก็รู้สึกประหลาดใจอย่างบอกไม่ถูก “เยอะขนาดนั้นเลยเหรอลูก? อชิลูกนี่น่าเหลือเชื่อมาก!”

เบนนี่ถามขึ้นมาด้วยความซุกซนว่า “แล้วผมล่ะ? แล้วผมล่ะ?”

รษิกายิ้มร่า “ก็ทักษะการใช้คอมพิวเตอร์ของลูกยอดเยี่ยมที่สุดในโลกแล้ว พวกลูกทั้งสองคนช่างน่าเหลือเชื่อซะเหลือเกิน แม่รักลูกทั้งสองมากนะครับ!”

หลังจากนั้นรษิกาก็ก้มลงจูบหน้าผากของเด็กๆ

เด็กชายทั้งสองคนยิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสา