หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 735

เสถียรเดือดดาลด้วยความโกรธ เขาทุบประตูห้องเสียงดัง

จรรยาภรณ์เหลือบมองประตูห้องด้วยสีหน้าอมทุกข์ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ประตู

เธอรู้ว่าพ่อของเธอโมโหมากแค่ไหนเมื่อเปิดประตูออกมา

“นี่แกเป็นคนทำเหรอ?” ชายคนนั้นคำรามใส่เธอ

จรรยาภรณ์อึ้งไปพักหนึ่ง

แม้เขาจะเคยโมโหใส่เธอมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นเขาเดือดดาลใส่เธอเช่นนี้

ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของนังรษิกา

แม้ว่าเธอจะกลัว แต่หญิงสาวก็รวบรวมความกล้าจ้องมองพ่อของเธอ “ลูกทำอะไรผิดล่ะคะ? สิ่งที่หนูต้องการก็แค่ให้ทุกคนได้เห็นธาตุแท้ของผู้หญิงคนนั้นเท่านั้นเอง!”

คิ้วของเสถียรขมวดแน่นเมื่อได้ยินอย่างนั้น “แกพูดว่าอะไรนะ?”

“จริงๆ นะพ่อ หนูไม่รู้ว่าคนอื่นเห็นอะไรในตัวเธอแม้แต่พวกคชาเรศเองก็ยังก้าวเข้ามาปกป้องเธอ! หนูไม่เชื่อหรอกว่าเธอเป็นคนที่รักษาคุณอัครพลจนหายดี!”

เสถียรงุนงงเมื่อได้ยินเธอพูดอย่างนั้น และลึกๆ ในใจเขาก็เริ่มรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เขารู้สึกราวกับว่าลูกสาวของเขาได้ทำสิ่งที่เลวร้ายโดยที่เขาไม่รู้

เมื่อนึกถึงสิ่งที่ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปทำในคืนนี้ เขาจึงเดินเข้าไปในห้องนอนของจรรยาภรณ์และจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ของเธอด้วยความรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน

จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มาดูความเห็นในนั้น ซึ่งทั้งหมดเป็นเรื่องเกี่ยวกับรษิกา

ความเห็นทั้งหมดเริ่มจากรูปสามรูปที่ปรากฏมาเมื่อคืนนี้

ตอนนั้นเองที่เสถียรได้รู้ว่าลูกสาวของเขาอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด