หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 84

เกือบสี่ทุ่มแล้วเมื่อเลอศิลป์และไอรดากลับถึงบ้าน

พ่อบ้านรอพวกเขาอยู่ที่หน้าประตู

“คุณอัญชสากำลังรอคุณอยู่ด้านในครับคุณเลอศิลป์”

เลอศิลป์ขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน เขาพยักหน้าให้กับพ่อบ้านและเดินเข้าไปพร้อมกับไอรดา

“คุณกลับมาแล้ว!”

อัญชสาที่นั่งอยู่บนโซฟา เธอดีดตัวลุกขึ้นยืนทันทีที่เห็นเขาเดินเข้าประตูมา ก่อนจะก้มลงพยายามลูบหัวไอรดาที่เบี่ยงตัวหลบเท่าที่เธอจะทำได้

ความไม่พอใจฉายขึ้นมาในแววตาของอัญชสาแต่เธอก็รีบกลบเกลื่อนมันอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้ม

“มีอะไรเหรอ?” เลอศิลป์พิจารณาเธออย่างตั้งใจ น้ำเสียงของเขายังคงเฉยเมย

อัญชสายิ้มสบายๆ ให้เขา “ฉันอยากจะมาขอบคุณคุณอีกครั้งที่คุณส่งคนไปช่วยเราในวันนี้ คุณช่วยเราจากเหตุการณ์ที่เลวร้ายนั่นและคุณพ่อก็ให้ฉันมาขอบคุณเป็นการส่วนตัวอีกทีค่ะ”

เธอกำลังจะพูดต่อเมื่อเลอศิลป์ตัดบทเธอ “ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม?”

อัญชสาอึ้งไปชั่วขณะกับความตรงไปตรงมาของเขา เธอพยักหน้าและยิ้มแห้งๆ “มีปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ทำให้เรายุ่งตลอดช่วงบ่าย ฉันหวังว่ามันจะไม่กระทบกับงานของคุณนะคะ”

เลอศิลป์พยักหน้า “มีพนักงานมากมายในฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป หายไปสักคนก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรมากนัก ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก”

โดยไม่รอให้เธอตอบอะไรเขาก็เดินผ่านเธอไปพร้อมกับไอรดา

อัญชสาแสดงอาการไม่พอใจแต่เธอก็ข่มมันไว้ได้ทันทีที่เธอรู้สึกตัว

“แต่ยังไงคุณก็ช่วยแก้ปัญหาใหญ่ให้กับฉัน ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณยังไงดีก็เลยซื้อของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาให้ไอรดาแทน ไม่ต้องห่วงนะฉันไม่ได้ซื้อของแพงอะไร ถือเสียว่าเป็นการตอบแทนของฉันก็แล้วกัน”