ศศิตาไม่ได้คาดหวังให้เขาพูดเช่นนี้
เอกพลคอยสนับสนุนเธอมาโดยตลอดแม้ว่าเขาจะไม่ได้แสดงจุดยืนของเขาอย่างชัดเจนตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็ตาม
แต่ตอนนี้เขาแสดงท่าทีที่จะสนับสนุนลูกชายของเขาแล้ว
“เราจะทำให้อัญชสาผิดหวังหลังจากที่รอคอยมานานหลายปีหรือเปล่า?” ศศิตาพยายามโน้มน้าวผู้เป็นสามี
เอกพลขมวดคิ้ว และแววความสิ้นหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
พวกเขาทั้งสองคนเป็นครอบครัวของฉัน แต่ตอนนี้ความเห็นของพวกเขากลับมาขัดแย้งกัน
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เอกพลก็ถอนหายใจและพูดว่า “คุณกับลูกจะทำอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ ผมไม่เก่งในการจัดการกับสถานการณ์แบบนี้ แล้วผมก็มีเรื่องต้องจัดการที่บริษัท ยังไงวันนี้คุณกินข้าวเที่ยงคนเดียวได้เลยนะ”
เนื่องจากเขาต้องรับมือกับงาน ศศิตาจึงทำได้เพียงเดินไปส่งเขาที่ประตูอย่างไม่เต็มใจ
แม้ว่าจะรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงย้ำอย่างแผ่วเบาว่า “คืนนี้รีบกลับนะคะ อย่าทำงานหนักมากไปล่ะ”
เอกพลพยักหน้าแล้วขับรถออกไป
ขณะที่รถของเอกพลหายไปจากสายตา เสียงของพ่อบ้านก็ดังอยู่ข้างหูของเธอ "คุณนายศศิตาครับ ดูเหมือนคุณจะได้รับข้อความทางโทรศัพท์นะครับ”
ศศิตาหันหลังกลับด้วยความสับสนหลังจากได้ยินเช่นนี้
หัวใจของเธอจมดิ่งเมื่อเธอแตะบนหน้าจอและเห็นเบอร์โทรจากคนที่ไม่รู้จัก
เธอรู้เบอร์นี้แม้ว่าจะไม่รู้จักก็ตาม
เป็นคนเดียวกันกับที่ส่งรูปมาให้ฉันเมื่อวาน และตอนนี้คงส่งรูปมาให้ฉันเพิ่ม
ศศิตารู้สึกสิ้นหวังอย่างบอกไม่ถูก เธอรีบไปที่โซฟาแล้วแตะดูภาพด้วยใบหน้าบึ้งตึง
งั้นเจตนินก็เข้ากันได้ดีกับลูกชายของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...