หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 876

ก่อนที่เธอจะลงจากรถ รษิกาก็เห็นว่าคมสันกำลังรออยู่ที่ทางเข้าสถาบันวิจัยอยู่แล้ว

เธอรู้สึกประหลาดใจ

วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นจึงไม่ควรมีใครมาทำงานที่สถาบันวิจัย รวมถึงคมสันด้วย ที่นี่ไม่มีอะไรมากนักให้เขามาทำงานล่วงเวลา ถึงฉันจะต้องเคลื่อนย้ายสมุนไพรและอุปกรณ์ต่างๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ขอให้เขามา แล้วเขามาทำอะไรที่นี่?

"คุณเจตนิน” เมื่อเห็นทั้งสองลงจากรถ คมสันก็เดินเข้ามาทักทายเจตนินอย่างสุภาพก่อนจะหันไปหารษิกา “คุณหมอรษิกา”

รษิกาสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะเธอคงคิดมากไปเอง เธอยิ้มและทักทายกลับว่า “คุณหมอคมสัน”

คมสันพยักหน้าเป็นการรับทราบ

“วันนี้ที่สถาบันวิจัยไม่มีอะไรมากนัก แล้วทำไมคุณถึง...” รษิกาอดไม่ได้ที่จะถาม

คมสันเหลือบมองพวกเขาและตอบด้วยน้ำเสียงผิดหวังและหงุดหงิดเล็กน้อย “ถ้าไม่มีอะไรให้ทำมากนัก แล้วคุณสองคนมาทำอะไรที่นี่ล่ะครับ?”

รษิกาตัวแข็งไปชั่วขณะหนึ่ง

ฉันกำลังหลอนไปเองใช่ไหม? ทำไมคมสันถึงพูดเหมือนฉันทิ้งเขาไปอย่างนั้นล่ะ?

ด้วยเหตุผลบางอย่าง รษิกาก็ค่อนข้างรู้สึกผิด

"ฉันขอโทษนะ ฉันควรจะแจ้งให้คุณทราบ แต่คิดว่าเราจัดการกันเองได้ ฉันเลยไม่อยากรบกวนคุณ”

จากนั้นคมสันก็หัวเราะอย่างเมินเฉย “ผมก็แค่ล้อเล่น วันนี้ผมเบื่อเลยแวะมาดู ไม่คิดว่าพวกคุณจะมาด้วย” เขาพูดก่อนจะมองเจตนินอย่างใจเย็น

เมื่อสบตากับคมสัน เจตนินก็ขมวดคิ้ว