หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 879

หลังจากส่งรษิกาขึ้นแท็กซี่ไปแล้ว เจตนินก็หันกลับมาและจ้องมองชายที่อยู่ข้างๆ เขาพร้อมกับขมวดคิ้ว

เมื่อพิจารณาจากปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาก่อนหน้านี้ เจตนินมองออกว่าชายคนนี้ดูเหมือนจะสนใจรษิกา อย่างไรก็ตาม ตัวตนของเขาก็น่ากังวลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

เจตนินมองคมสันด้วยแววตาเยาะเย้ย

จนกระทั่งรถแท็กซี่หายไปจากสายตา ในที่สุดคมสันก็ละสายตาและไปมองเจตนิน

"คุณเจตนิน” ความรู้สึกผิดปกติพลุ่งพล่านภายในใจคมสัน แต่เขาระงับความรู้สึกนั้นไว้อย่างรวดเร็ว

เจตนินละสายตาอย่างใจเย็นและพยักหน้าตอบ

"คุณเจตนิน ดูเหมือนคุณจะรู้ว่าอะไรกวนใจคุณหมอรษิกาอยู่นะครับ” คมสันเริ่ม

ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ก้าวเข้ามาช่วยรษิกาให้พ้นจากสถานการณ์นี้ก่อนที่เธอจะพูดอะไร อีกอย่าง ทั้งสองยังอยู่ด้วยกันก่อนมาถึงสถาบันวิจัยด้วย

เจตนินเพียงแต่ขมวดคิ้วเป็นคำตอบ “คุณหมอคมสัน คุณกำลังพยายามจะพูดอะไรเหรอครับ?”

คมสันได้ยินน้ำเสียงที่เจือการดูถูกจากเจตนิน ความโกรธปะทุอยู่ในตัวเขา แต่เขาบังคับตัวเองให้ระงับมันไว้

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็พูดอย่างใจเย็น “ผมคิดว่าคุณหมอรษิกาอาจจะมีปัญหากับบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณเลอศิลป์ ก่อนหน้านี้ สีหน้าของคุณหมอรษิกาดูเคร่งขรึมเล็กน้อยเมื่อผมพูดถึงเรื่องมโหสถกรุ๊ปต่อหน้าเธอ”

เจตนินพินิจพิจารณาเขาโดยไม่แสดงออกว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด แต่เขากลับทำท่าประหลาดใจและขมวดคิ้ว “เป็นอย่างนั้นเหรอ? ผมไม่คิดว่าผมจะสนใจอะไรกับเรื่องนั้น”

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เจตนินกำลังเยาะเย้ยคมสันที่พุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่รษิกา