หลังจากที่ลูกๆ กล่าวลาเสร็จ รษิกาก็มุ่งหน้าไปที่โรงรถ
แม้ว่าเจตนินจะมารับเธอ แต่เธอก็ไม่ได้ตั้งใจจะนั่งรถไปกับเขา
ที่สำคัญเธอไม่ต้องการทำให้ลูกชายเสียใจหรือสร้างความเข้าใจผิดใดๆ
เจตนินมองดูเธอขับรถออกจากโรงรถโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาสตาร์ทเครื่องยนต์และนำทางไปด้วยรอยยิ้ม
ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองจึงออกเดินทางไปที่สถาบันวิจัยทีละคน
เมื่อมาถึง พนักงานจากดำรงกุลกรุ๊ปกำลังขนสมุนไพรที่ทางเข้าหลัก คมสันอยู่ที่นั่นเพื่อต้อนรับพวกเขา
เมื่อคมสันเห็นว่าทั้งสองแยกกันมา เขาก็มีสีหน้าเคร่งเครียด
“ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักนะครับ คุณหมอคมสัน” เจตนินพูด
เขาเป็นคนแรกที่ลงจากรถก่อนจะก้าวเดินไปที่ทางเข้า
คมสันสงบสติอารมณ์และถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “คุณเจตนิน คุณหมอรษิกา พวกคุณ...?”
บ้านของรษิกาอยู่ในทิศทางตรงกันข้ามกับการมุ่งหน้าไปสถาบันวิจัยจากบ้านตระกูลดำรงกุล
เมื่อเห็นพวกเขาทั้งสองมาจากทิศทางเดียวกัน ทำให้คมสันสงสัยว่าเจตนินไปหา
รษิกาในตอนเช้าอีกเป็นแน่
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ พวกเขาก็สนิทกันเกินไปหน่อย
“อ้อ ผมอ้อมไปบ้านของคุณรษิกามาครับ ตอนแรกผมตั้งใจจะขับรถไปรับเธอมาที่นี่ แต่...”
เจตนินขมวดคิ้วแล้วหยุดพูดไป แต่คมสันก็เข้าใจได้ว่ารษิกาปฏิเสธความตั้งใจของเขา
เมื่อรู้เช่นนั้น คมสันก็รู้สึกดีขึ้นมาก
รษิการีบลงจากรถและวิ่งเหยาะๆ ไปที่ทางเข้าสถาบัน "ขอโทษทีมาช้าไปหน่อย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...