กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 10

“หนูอายุยังไม่ถึงสี่ขวบ หนูจะเข้าใจถึงความชั่วร้ายแบบนั้นได้ยังไงกัน?” เวธัสกวาดตาที่เย็นชาของเขา และร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยออร่าที่เย็นชา

โดยปกติ อรัลอาจไม่กล้าเถียงกับเวธัสอีกต่อไป

แต่วันนี้เมื่อได้ยินกันญ่าเยาะเย้ยณิชา อรัลก็รู้สึกอึดอัดมากด้วยเหตุผลบางอย่าง ใบหน้าของเขาทรุดลง และเสียงเด็กก็ดังขึ้นทันที และบรรยากาศก็ตึงเครียด

“คุณพ่อ คุณพ่อจะดูถูกคุณน้าคนนั้นเพียงเพราะคำพูดเพียงไม่กี่คำจากคนนอกไม่ได้”

คนนอก?

กันญ่าถืออุปกรณ์บนโต๊ะอาหารอยู่ครู่หนึ่ง

อรัลบอกว่าเธอเป็นคนนอก?

รู้ไหมว่าเธอเป็นแม่เลี้ยงในอนาคตของเขาแล้ว!!

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครสำหรับแก” เวธัสคาดไม่ถึงว่าอรัลจะพูดแทนผู้หญิงที่เขาไม่เคยพบมาก่อนในวันนี้ และเขาก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจมากขึ้นไปอีก

อรัลส่ายหัวอย่างตรงไปตรงมา “เธอเป็นนักออกแบบที่ผมเลือกให้ออกแบบวิลล่าในวันเกิดของผม”

“แค่นักออกแบบ แต่แกกลับกล้าต่อปากต่อคำกับฉันเพื่อเธอ?”

ในคฤหาสน์ตระกูลสนธิไชย เวธัสเป็นผู้มีอำนาจเด็ดขาด รวมถึงอรัลก็ไม่มีใครสามารถยั่วยุเขาได้

อรัลกัดริมฝีปากล่างของเขา แต่จากหางตาของเขา เขาเหลือบเห็นณิชาและปัณณ์ที่ชั้นล่างราวกับว่าพวกเขาหยุดคุยกับฐานภพและกำลังที่จะจากไป

เขาวางภาชนะบนโต๊ะอาหารในมือลงอย่างสง่างาม และม่านตาสีดำของเขาฉายแสงด้วยความดื้อรั้น

“ผมขอโทษครับพ่อ ผมไม่ควรเถียงคุณพ่อ ผมอิ่มแล้ว ผมขอไปก่อนได้ไหม”

เวธัสหรี่ตาลงอย่างอันตราย ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขามืดมน

สเต๊กเพิ่งมาเสิร์ฟ

บนสเต๊กมีรูปหัวใจที่สวยงาม เจ้าตัวเล็กเพิ่งผ่าเป็นรูเล็กๆ

นี่เรียกว่าอิ่มแล้ว?

“อรัล แกกำลังใช้การประท้วงเพื่อต่อต้านฉันใช่ไหม” เวธัสถามด้วยเสียงเย็นชา และเขารู้สึกกดดัน