กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 109

ชาลีเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสนใจและชี้ไปที่โทนี่ “เกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่รู้ครับ” โทนี่ส่ายหัวอย่างตรงไปตรงมาพร้อมกับใบหน้าเศร้าๆ และทำท่าเอามือกรีดที่คอ เหมือนจะร้องไห้ “ตั้งแต่ตอนเช้า คุณเวธัสก็เป็นแบบนี้แล้ว…”

เวธัสนึกถึงสถานการณ์เมื่อคืนนี้ และเข้าไปในห้องทำงานของเวธัส

“เมื่อคืนนี้ณิชาทำให้นายไม่อิ่มเหรอ ถึงได้โกรธขนาดนี้?”

เวธัสเหลือบมองชาลีจากมุมตาของเขาและขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ “เห็นฉันเป็นห้องน้ำสาธารณะเหรอ ไม่จำเป็นต้องเคาะประตูก็เข้ามาได้อย่างตามใจชอบ?”

ขาลีส่งเสียงเจื้อยแจ้วเบาๆ ราวกับถูกเหยียดหยาม

แต่เขายังคงหันหลังกลับและตรงออกไปทางข้างนอก เคาะประตูสามครั้ง ยังไม่ทันรอให้เวธัสอนุญาต เขาก็เอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วกลับเข้าไปในห้องงานอีกครั้งด้วยตัวเอง…

นั่งลงบนโซฟาอย่างก้าวร้าว ขาของเขาไขว่ห้างอย่างสง่างามและตามอำเภอใจ

“เป็นไปได้ไหมว่าหลังจากที่พวกนายทำเสร็จแล้ว ณิชาก็รังเกียจนาย คิดว่านายไม่ได้เรื่อง?”

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเวธัสทรุดลง “ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเรา”

เมื่อคืนตอนที่เขารีบไปที่ห้องที่น้ำตาลพูดถึง ในห้องนั้นก็ดูรกมาก

ณิชาถือขวดไวน์ที่หักอยู่ในมือของเธอและชี้ปลายขวดที่แหลมคมไปตางผู้ชายคนนั้น...

ศีรษะของชายคนนั้นถูกทุบและเลือดก็ไหล

เห็นได้ชัดว่ามีการต่อสู้เกิดขึ้น

บรรยากาศในที่เกิดเหตุหยุดชะงัก และแพรก็กำลังดูการแสดงอยู่ด้านข้าง

เขาใช้การกระทำที่โหดเหี้ยม และหลังจากจัดการกับพวกผู้ชาย เขาก็มองไปที่แพรอย่างเย็นชาและบอกพวกเขาว่า “แพรต้องการให้พวกนายทำกับณิชายังไง พวกนายก็ต้องทำกับเธอแบบนั้นเหมือนกัน ถ้าพวกนายไม่ทำตาม หรือทำน้อยกว่า ก็อย่ามีชีวิตต่อไปเลย”

ทันใดนั้น คนเหล่านั้นก็พุ่งเข้าหาแพรราวกับสัตว์เดรัจฉาน