กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 164

น้ำตาลกับฐานภพเป็นพวกเดียวกัน ณิชาก็ไม่จำเป็นจะต้องมาทำดีกับเธอ แต่กลับเป็นน้ำตาลที่เปลี่ยนท่าทีทันที หัวเราะร้ายๆ แล้วพูดกับณิชาว่า “ฉันทำให้เธอชนะรางวัลที่หนึ่งได้นะ”

ณิชาที่กำลังจะเรียกรถเพื่อกลับบ้าน ก็ได้ยินคำพูดของน้ำตาลเข้า

ณิชาหันมามองน้ำตาล ก่อนยิ้มอ่อนๆ แล้วพูดว่า “แต่ฉันได้ยินมาว่า คนตัดสินคือท่านศิริจันทร์นี่นา เธอจะไปทำอะไรได้?”

“คุณย่าอายุมากแล้ว เธอคิดว่าท่านจะยังสามารถมาดูร่างการออกแบบของผู้เข้าแข่งขันทุกคนหรอ?” น้ำตาลทำหน้าเหมือนกำลังเป็นผู้ชนะ “ฉันแค่คัดเอาแบบที่ทำได้ดีทิ้งซะ และเหลือของเธอที่ดีที่สุดไว้ รางวัลชนะเลิศก็เป็นของเธอแล้ว”

ณิชาเริ่มรู้สึกอยากอ้วก

เธอรู้ดีว่าการแข่งขันแบบนี้ไม่โปร่งใสหรอก แต่น้ำตาลก็ทำเกินไป ไม่ให้เกียรติผู้เข้าแข่งขันคนอื่นเลย

“เธอคงไม่ได้จะช่วยฉันฟรีๆ หรอกใช่ไหม?”

“ใช่ ฉันชอบคุณเวธัส ฉันต้องการให้เธอไปนัดคุณเวธัสให้ไปที่โรงแรมกับฉัน”

ณิชาแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

น้ำตาลยังไม่ล้มเลิกที่จะจับเวธัสอีก…

“เธอประเมินฉันสูงเกินไปแล้ว ทำไมเวธัสถึงต้องทำตามที่ฉันบอกด้วย?”

“นั่นก็ต้องดูความสามารถของเธอแล้วล่ะ” น้ำตาลพูดด้วยน้ำเสียงร้ายกาจ “ถ้าเธอช่วยฉัน เธอก็เอาที่หนึ่งไป แต่ถ้าไม่ช่วย…ต่อให้ครั้งนี้เธอจะโชคดีและผ่านเข้ารอบไปได้ แต่ผลงานของเธอไม่มีทางเข้าตาคุณย่าแน่！”

ณิชาหัวเราะหึๆ และสีหน้าก็ดูไม่สนใจข้อเสนอของเธอเลย

แต่ในเมื่อน้ำตาลอยากเข้าหาเวธัสขนาดนั้น งั้นเธอจะช่วยเอง

“ฉันยังไม่มีความสามารถมากพอที่จะไปพูดโน้มน้าวให้เวธัสยอมขึ้นเตียงกับเธอ แต่ว่านะ ฉันบอกเธอได้ว่าเวธัสชอบไปที่อิมพิเรียลคลับ เขามีห้องประจำที่นั่น”

ถ้าน้ำตาลหาเรื่องให้เวธัสปวดหัวและยุ่งบ้าง บางทีณิชาก็อาจจะมีโอกาสได้ไปหาลูกของเธอเยอะขึ้น…

แต่ลึกๆ แล้ว ณิชาก็รู้ดีว่าเวธัสไม่มีทางสนใจน้ำตาลแน่นอน

น้ำตาลทำหน้าดีใจ แต่ก็แอบไม่เชื่อ “พูดจริงหรอ?”

“ฉันก็อยากได้ที่หนึ่งนะ จะโกหกเธอทำไม?”

คิดแล้วมันก็ถูก

ตอนนี้ณิชาไม่มีงานทำแล้ว และถ้าเธอไม่ได้ที่หนึ่ง ก็คงหางานได้ยากกว่าเดิม

ดูๆ แล้ว ณิชาก็คงยังไม่ถึงขั้นรักเวธัสอะไรมาก เธอผลักไสเขาก็แค่เพื่อให้ได้รางวัลชนะเลิศในการแข่งขันการอกแบบ เสียแรงที่เวธัสทุ่มเทให้เธอถึงขนาดนั้น

……

ณ ห้องประธาน ชั้นบนสุดของตึกบริษัทสนธิไชยกรุ๊ป

บนโต๊ะของเวธัสมีเอกสารวางอยู่จำนวนหนึ่ง ทั้งหมดคือข้อมูลที่เกี่ยวข้องของณิชา

ณิชาที่ไม่เคยคิดจะยอมตกลงปลงใจกับเขามาก่อนเลย แต่จู่ๆ กลับเปลี่ยนความคิดภายในไม่กี่วัน และฝืนตัวเองให้มานอนอยู่ใต้ร่างของเขา…

เวธัสไม่ใช่คนโง่ เขาเดาได้ว่าจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่างนั้นแน่

แต่…เป็นเรื่องอะไรกันแน่ที่ทำให้เธอเปลี่ยนใจ?

โทนี่สืบหาข้อมูลของณิชา แต่ที่น่าแปลกก็คือ เหมือนมีพลังลึกลับที่กำลังกันไม่ให้เขาสืบเรื่องของณิชา และปิดบังเบาะแสสำคัญทั้งหมดไว้ ทำให้สิ่งที่สืบได้ก็มีแต่เรื่องที่มันไม่สำคัญอะไร

“กำลังจะบอกว่านี่คือทั้งหมดที่สืบมาได้หรอ?” เวธัสจ้องเอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะ แล้วขมวดคิ้ว

ข้อมูลเอกสารพวกนี้ก็มีแต่ข้อมูลที่ณิชาไปสมัครงานแล้วถูกปฏิเสธ กับเรื่องที่ฐานภพเข้ามาเกาะแกะเธอ ซึ่งไม่เกิดประโยชน์กับสิ่งที่เวธัสกำลังอยากรู้เลย…

โทนี่ไม่แน่ใจว่ามีใครแอบขัดขวางการสืบข้อมูลของณิชารึเปล่า จึงไม่ได้พูดบอกเวธัส

“ขออภัยครับ คุณเวธัส ผมจะสืบต่อไปนะครับ”

เวธัสเอามือเท้าหัว หรือเขาจะคิดมากไปเอง?

ที่ณิชาตกลงยอมมาแฟนกับเขา ก็เพื่อให้สามารถไปสู้กับฐานภพในการขอสิทธิ์เลี้ยงดูบุตรแค่เท่านั้นหรอ?

จะว่าไป นี่ก็นานขนาดนี้แล้ว และเขายังไม่เคยเจอปัณณ์เลยสักครั้ง…

เขาก็ดูทำหน้าที่แฟนได้ไม่ดีเท่าไหร่นัก