กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 166

“เธอ... เธอเป็นคนของคุณ?” มีมี่รู้สึกหนาวที่สันหลัง เมื่อเวธัสมองไปที่เขา เขารีบยิ้มและลุกขึ้นยืนเพื่อทักทายณิชา “คุณผู้หญิง ขอโทษนะครับ เป็นผมเองที่มีตาที่ไม่ดี เชิญนั่งตรงนี้ครับ”

ไม่แปลกใจเลย ตอนที่เขาไปส่งเขาที่ประตู เวธัสไม่สนใจเขาเลย

ที่แท้ก็เรียกว่าณิชาไว้นานแล้ว

เวธัสมองไปที่ณิชา และตบที่นั่งว่างข้างๆ เขา

ความหมายนั้นชัดเจนมาก คือให้เธอไปนั่ง

ณิชาอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เมื่อมองดูท่าทางที่ไม่พอใจของมีมี่ เธอก็ยิ้มอย่างสดใสทันที เธอเดินไปหาเวธัสและนั่งลง

เวธัสเลยกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

กลิ่นการ์ดีเนียจางๆ บนตัวของเธอทำให้รู้สึกมึนเมา ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปคนอื่นๆ

“ทำไมจู่ๆ ถึงคิดจะมาหาผมล่ะ”

เวธัสคิดว่าณิชาตั้งใจมาหาเขา เขาจึงยกยิ้มมุมปาก

ณิชาถูกเขากอดไว้แน่น และแน่นอนสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการตามหาเจนนี่ให้เจอเร็วที่สุด

เธอออกแรงอย่างเงียบๆ พยายามผลักเขาออกไปเล็กน้อย การทำแบบนี้เธอรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ แต่เวธัสยังคงกอดเธอไว้ และเอวของเธอมีอาการปวดเล็กน้อย เธออดไม่ได้ที่จะจ้องไปที่เวธัสอย่างโกรธเคือง

แต่ยังไม่ทันได้ดุเขาว่าใช้แรงมากเกินไป เขาก็โน้มตัวเข้ามาใกล้หูของเธอ “ถ้าคุณยังขยับอีก ผมจะจูบคุณตรงนี้เลย”

“…” ณิชาเบิกตากว้างทันที

เธอรู้ว่าเขาไม่ได้พูดเล่น และเขาก็ทำแบบนั้นได้จริงๆ

ณิชาหันศีรษะหลบเล็กน้อย ริมฝีปากเชอร์รี่ของเธออยู่ข้างหูของเวธัส “ฉันไม่ได้มาหาคุณ”

ไม่ได้มาหาเขาเหรอ?

ดวงตาของเวธัสไม่พอใจมาก

ภาพที่ทั้งสองคนกระซิบกระซาบ อยู่ในสายตาของชาลี มะนเหมือนณิชากำลังกัดหูของเวธัส

เขายิ้มอย่างสนุกสนาน

“ณิชามาที่นี่เพื่อจับตาดูเหรอ?”

เวธัสพยายามระงับความไม่พอใจในใจอย่างเงียบๆ เขาลูบผมของณิชา "ทำอะไรไม่ได้ อายุยังน้อย ก็เลยชอบตัวติดกัน"

“…” ณิชาพูดไม่ออก

เธอแค่ต้องการตามหาเจนนี่

เธอจำได้ว่า เวธัสบอกว่าเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังอิมพิเรียลคลับคือชาลี

“คุณชาลี ฉันอยากถามคุณเกี่ยวกับใครสักคน”

ชาลียกริมฝีปากบางอย่างเกียจคร้าน “ใคร?”

“เธอชื่อเจนนี่ คุณรู้จักไหม”

เมื่อชาลีได้ยินคำพูดของเจนนี่ การแสดงออกของเขาก็แปลกไปในทันใด

ณิชางุนงงเล็กน้อย เธอมองไปที่เวธัสด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เธอใช้สายตาสื่อสาร เขารู้หรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอไม่รู้ว่าเวธัสเข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อหรือไม่ เขาไม่ตอบโต่เธอ ไม่แม้แต่จะชำเลืองมองเธออีกเลย

อารมณ์ผู้ชายคนนี้ แปรปรวนอีกครั้ง

“เธอเป็นเพื่อนของคุณหรอ” ในตอนนั้น ชาลีพูดออกมา

สิ่งน่าแปลกคือ เขาไม่มีท่าทีกวนเหมือนปกติ เขาพูดด้วยน้ำเสียงประชดชัน

ณิชาเป็นกังวลและพยักหน้าซ้ำๆ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอจริงจังมาก "เธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นในมหาลัยของฉัน ฉันได้ยินมาว่าวันนี้เธอก็มาที่อิมพิเรียลคลับ ที่สำคัญก็คือในห้องห้องส่วนตัวนี้ด้วย ทำไมฉันไม่เห็นเธอเลย?"

“เพราะผู้หญิงคนนั้นถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ออกไป!” มีมี่พูดอย่างอารมณ์ดีและได้ใจ

ดวงตาของณิชาเบิกกว้างขึ้นทันที เธอมีสีหน้ากังวลใจ "ถูกไล่ออกไป ทำไมมันถึงถูกไล่ออกไป?"

มีมี่ไม่รู้จะตอบยังไง

เธอรู้เพียงว่าผู้จัดการของเจนนี่พาเจนนี่มาในตอนบ่าย และเธอก็ไม่ได้เข้ามาด้วยซ้ำ ชาลีเห็นการเจนนี่จากระยะไกล และสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่เขาออกไป

เธอไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง

ณิชามองไปที่ชาลี...